Archiwum z dnia: 28 września 2014

28.09.2014, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia św. Mateusza 21,28-32

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu:

„Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: »Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy«. Ten odpowiedział: »Idę, Panie«, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: »Nie chcę«. Później jednak opamiętał się i poszedł. Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?”.

Mówią Mu: „Ten drugi”.

Wtedy Jezus rzekł do nich: „Zaprawdę powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dzisiejsza ewangelia stawia nam pytanie o to, co dzieje się pomiędzy naszymi deklaracjami a naszymi czynami. Dlaczego tak często brak pomiędzy nimi konsekwencji? Jezus zadaje ci pytanie o to, co cię z Nim łączy, jaka jest wasza relacja?
• . Zwrócił się do pierwszego i rzekł: Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy! Ten odpowiedział: Idę, panie!, lecz nie poszedł. Pierwszy syn zlekceważył ojca, mimo że obiecał posłuszeństwo, nie dotrzymał słowa i zajął się swoimi sprawami.
• Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: Nie chcę. Później jednak opamiętał się i poszedł. Drugi syn najpierw odmówił ojcu. Być może dlatego, że polecenie ojca wydawało mu się zbyt wymagające, zbyt trudne, że „zabije go”. W końcu jednak nabiera ufności, staje się naprawdę dzieckiem.
• Pomiędzy deklaracją a działaniem (czyli codziennym życiem i wprowadzaniem Słowa Bożego w czyn) leży zawsze twoja więź z Bogiem. Jaka ona jest?
• Jaka postawa jest ci bliższa? Czy ważne są dla ciebie takie cnoty jak słowność, konsekwencja, odpowiedzialność? Czy umiesz przyznać się do błędu i naprawić go?
• A jeśli bezbożny odstąpił od bezbożności, której się oddawał, (…), to zachowa duszę swoją przy życiu (Ez 18,27). Zawstydźmy się swoimi, nawet małymi niewiernościami i oddajmy je Miłości Miłosiernej. Przybliżmy się na nowo do Boga, abyśmy mogli żyć i czuć się wolni!

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, pokaż mi gdzie w moim życiu powiedziałem Tobie „idę” lecz nic nie zrobiłem. Daj mi łaskę szczerego nawrócenia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?