Archiwum z dnia: 21 września 2014

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO SŁUŻYĆ BEZINTERESOWNIE

21.09.2014, niedziela

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia św. Mateusza 20,1-16a


Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:

„Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy. Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie, i rzekł do nich: »Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam«. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił.

Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych sto­jących i zapytał ich: »Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?«. Odpowiedzieli mu: »Bo nas nikt nie najął«. Rzekł im: »Idźcie i wy do winnicy«.

A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: »Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych«. Przyszli najęci około jede­nastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierw­si, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze.

Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: »Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzyśmy  znosili ciężar dnia i spiekoty«. Na to odrzekł jednemu z nich: »Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry«. Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Nasze powołanie do Królestwa Bożego nie jest naszym własnym pomysłem. To Bóg wyszedł do nas i nas powołał do swojego Kościoła, do tego byśmy mieli swój wkład w uprawę Jego winnicy. Czy jesteś Mu za to wdzięczny?
  • .Warto zobaczyć przypowieść o robotnikach winnicy w jej kontekście: chwilę wcześniej w tej samej ewangelii Piotr pyta (Mt 19,27): «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?», a dalej w tym samym rozdziale (Mt 20,21) matka Jana i Jakuba prosi Jezusa: «Powiedz, żeby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie». Co ty chcesz otrzymać idąc za Jezusem? Na co liczysz?
  • W dzisiejszej przypowieści Jezus chce nas nauczyć, abyśmy potrafili przyjmować to co Bóg daje, służyć z miłości jak synowie, nie jak najemnicy, bez kalkulacji i oglądania się na zapłatę i bez porównywania swojej pracy, służby, wysiłku, ze służbą i trudem podejmowanym przez innych. Czy pragniesz służyć Bogu z miłości?
  • Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Pan Jezus pokazuje nam, że Bóg jest hojny ponad miarę, On nie musi zabrać jednym, by starczyło dla drugich! Wszystkim pragnie dać całą pełnię swojej miłości!
  • Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi. Ci ostatni, jakoś przegrani, niegodni, którzy prawdopodobnie niewiele lub zgoła nic już nie zdążyli zrobić w winnicy, bo było za ciemno – oni również otrzymują wszystko. Paradoksalnie ci ostatni z ostatnich mają większą szansę na przyjęcie Bożego daru zbawienia bez „szemrania”.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, dziękuję Ci za powołanie mnie do pracy w Twojej winnicy. Bądź uwielbiony!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?