Archiwum z dnia: 18 grudnia 2015

18.12.2015, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 1, 18-24

Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak.
Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem prawym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”.
A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez proroka: „Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy «Bóg z nami»”.
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Święty Józef miał także swoją tajemnicę zwiastowania, jakże inną niż Maryja. Anioł Gabriel przychodzi do Józefa w sytuacji traumatycznej. Słowo Boże nie mówi jak długo to trwało. Kobieta, którą kochał jest w ciąży i na pewno nie jest to jego dziecko. Po ludzku nie ma innej możliwości niż tylko ta, że Maryja współżyła z innym mężczyzną.
• Gdy Józef zamierza podjąć decyzję niezgodną z planem Bożym, doświadcza Bożego wsparcia i Bożego światła w sytuacji, w której się znajduje: Józefie, syna Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus. On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów. Każdy z nas może mieć swoja tajemnicę zwiastowania, ponieważ każdy z nas ma do wykonania jakąś określona misję w swoim życiu. Czy znasz swoja misję życiową? Czy doświadczałeś swojej tajemnicy zwiastowania? Jak reagowałeś wtedy na głos swojego sumienia?
• Józefa przekonuje słowo Boże, które wypowiada anioł Gabriel: Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy „Bóg z nami”. Józef podejmuje następnie właściwą decyzję, ponieważ zna Boże Słowo, ponieważ nasiąkał tym Słowem o dzieciństwa.
• Niezależnie od tego czy nasza tajemnica zwiastowania będzie spokojna czy dramatyczna jak u Józefa, nasze dobre decyzje zależą także od tego, czy napełniamy się Bożym myśleniem przez Jego Słowo. To właśnie napełnianie się Bożym myśleniem przez rozważanie Bożego Słowa jest prawdziwą drogą nawrócenia. Słowo greckie „metanoia” oznaczające nawrócenie tak naprawdę znaczy „zmiana umysłu”. Czy wykorzystujesz czas adwentu na napełnianie się Bożym Słowem?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, daj mi doświadczyć mojej tajemnicy zwiastowania i mocy Twojego Słowa w codzienności.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?