Archiwum z dnia: 23 grudnia 2015

23.12.2015, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangeli według św. Łukasza 1, 57-66

Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem.
Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Jednakże matka jego odpowiedziała: «Nie, lecz ma otrzymać imię Jan».
Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię».
Pytali się więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I wszyscy się dziwili.
A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał, i mówił wielbiąc Boga.
I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: «Kimże będzie to dziecię?». Bo istotnie ręka Pańska była z nim.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dziś mamy przedostatni dzień Adwentu. Już jutro zasiądziemy przy Wigilijnym stole by z radością przyjąć nowonarodzonego Jezusa do swoich domów, rodzin i serc. Dlatego też i Ewangelia przygotowuje nas do tego dnia przedstawiając, jak realizuje się plan Boży względem Elżbiety i Zachariasza. U nich także można zauważyć czas oczekiwania oraz cud związany z narodzeniem dziecka.
• Czym jest adwent dla tej pary? To oczekiwanie na przyjście dziecka, czyli spełnienie się obietnicy Boga. Jak przeżywają ten okres? Elżbieta, której imię znaczy „Bóg mą przysięgą” doświadcza radości bycia w ciąży oraz rodzącego się uczucia macierzyństwa. Na pewno jest to czas śpiewu, uśmiechu i radości. Jak przeżywa ten czas jej mąż? Zachariasz, co znaczy „Wspomnieć JAHWE” jest niemy a przez to w ciszy trwa i oczekuje spełnienia obietnicy. Myślę, że te dwie postawy doskonale pokazują, jak należy przeżywać Adwent. To czas radości, w której jednak musi towarzyszyć wyciszenie oraz refleksja.
• Czym jest cud narodzinach dziecka dla tej pary? Elżbieta wciąż raduje się i wraz z bliskimi oraz krewnymi dziękuje za Boże Miłosierdzie. Zachariasz otrzymuje dar odpuszczenia grzechu, który wyraził się brakiem zaufania Bogu. On też doświadcza Bożego Miłosierdzia. Oboje wypełniają wolę Bożą i ogłaszają, że nowonarodzony chłopiec będzie miał na imię Jan, co znaczy „JAHWE jest łaskawy”. Moim zdaniem to zapowiedź, że nasz Adwent zakończy się narodzinami Zbawiciela, który przyniesie Miłosierdzie Boże i wprowadzi Nowe Prawo w miejsce tradycji (Łk 1,61).

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu dziękuje za ten czas oczekiwania. Dziękuję, że przychodząc na świat oraz do mojego serca zrywasz z tradycją i wprowadzasz nowy porządek oparty na Twoim Miłosierdziu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?