Archiwum z dnia: 2 maja 2016

02.05.2016, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia wg św. Jana 15, 26 – 16,4a

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku. To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was z synagogi. Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście, gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali, że Ja wam o nich powiedziałem».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Duch Święty chce przyjść do mojego serca, żeby zaświadczyć o Jezusie. Tylko Duch Prawdy może mnie do głębi przekonać o Bożej miłości, o zbawieniu jakie daje Jezus. Św. Paweł pisze liście: sam Duch wspiera świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi ( Rz 8,16) i w innym miejscu: miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany (Rz 5,5). To najważniejsze zadania Ducha Świętego – czy doświadczam takiego Jego działania we mnie?
• Czy modlę się o Ducha Św., zapraszam Go? Czy mam relację z Osobą Ducha Świętego?
• To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Pan Jezus zna moją słabość lepiej niż ja sam. Zna moje słabe punkty, moją wiarę i moje wątpliwości. Jest zatroskany o moją wiarę i chce jej wzrostu. Czy proszę Pana o przymnożenie wiary? Czy zwracam się do Pana Jezusa otwarcie ze swoimi wątpliwościami, niedowierzaniem, czy stawiam Mu pytania? Czy oczekuję odpowiedzi?
• Ale nadto nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Wiele razy Jezus uświadamiał uczniów (i nas), że pójście za Nim nie gwarantuje łatwego i przyjemnego życia. Czy jednak nie do końca świadomie nie oczekuję właśnie takiej „nagrody” w postaci przyjemnego i „lekkiego” życia? Jak reaguję na przeciwności, trudności, cierpienie? Jakie miejsce w mojej hierarchii ważności zajmuje moja wygoda i „święty spokój”?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Święty, Duchu Prawdy zapraszam Cię, potrzebuję Cię! Przekonaj najgłębsze głębiny mojego jestestwa o Bożej miłości, abym już nie był niedowiarkiem, lecz wierzącym.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?