Archiwum z dnia: 4 maja 2016

04.05.2016, środa , św. Floriana, męczennika

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 17,15. 22-18,1

W owych dniach ci, którzy towarzyszyli Pawłowi, zaprowadzili go aż do Aten i powrócili, otrzymawszy polecenie dla Sylasa i Tymoteusza, aby czym prędzej przyszli do niego.
Stanąwszy w środku Areopagu Paweł przemówił: «Mężowie ateńscy, widzę, że jesteście pod każdym względem bardzo religijni. Przechodząc bowiem i oglądając wasze świętości jedną po drugiej, znalazłem też ołtarz z napisem: „Nieznanemu Bogu”. Ja wam głoszę to, co czcicie, nie znając. Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką i nie odbiera posługi z rąk ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam daje wszystkim życie i oddech, i wszystko. On z jednego człowieka wyprowadził cały rodzaj ludzki, aby zamieszkiwał całą powierzchnię ziemi. Określił właściwie czasy i granice ich zamieszkania, aby szukali Boga, czy nie znajdą Go niejako po omacku. Bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas. Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: „Jesteśmy bowiem z Jego rodu”. Będąc więc z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić, że bóstwo jest podobne do złota albo do srebra, albo do kamienia, wytworu rąk i myśli człowieka. Nie zważając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg teraz wszędzie i wszystkich ludzi do nawrócenia, dlatego że wyznaczył dzień, w którym sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych».
Gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, jedni się wyśmiewali, a inni powiedzieli: «Posłuchamy cię o tym innym razem». Tak Paweł ich opuścił. Niektórzy jednak przyłączyli się do niego i uwierzyli. Wśród nich Dionizy Areopagita i kobieta imieniem Damaris, a z nimi inni.
Potem opuścił Ateny i przybył do Koryntu.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W dzisiejszym fragmencie czytamy wystąpienie św. Pawła, jakie wygłosił na wzgórzu ateńskim Areopagu przed najwyższą radą, mającą władzę sądowniczą, polityczną oraz będącą strażnikiem praw, obyczajów i moralności. W czasie przemówienia zwraca im uwagę, że mają wielu bożków odlanych z drogocennych kruszców, czy też wykutych w kamieniu. Tymczasem prawdziwy Bóg przyjął ciało, by być jak najbliżej ludzi: „Bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas.” Zwróć uwagę co może nas oddalać od poznania Boga? Jak wytwory ludzkich myśli i rąk, jeśli są traktowane jak bożki, zmieniają postrzeganie Boga? Zastanów się, czy Jezus jest dla ciebie tak bliski, jak siedzący obok przyjaciel, czy może jest On tylko piękną figurką stojąca gdzieś na ołtarzu?
• W dalszej części przemowy św. Paweł świadczy o zmartwychwstaniu Chrystusa. Zwróć uwagę jak zareagowali słuchacze. Jedni go wyśmiali inni zlekceważyli. A czym jest dla ciebie Zmartwychwstanie? Dla Pawła było ono źródłem wiary i nawrócenia. Było dowodem na to, że Jezus jest Bogiem. Zauważ, że nikt nie był bierny względem tej prawdy. Albo ją odrzucił, albo przyjął i uwierzył. Zapraszam cię do tego byś stanął, tak jak Paweł, i wypowiedział na głos te słowa: „Jezus Chrystus umarł i zmartwychwstał dla mojego zbawienia. On jest moim  Panem i Zbawicielem”. I co czujesz?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, daj mi jeszcze bardziej poznać siebie i Ciebie, nawróć moje serce tak, aby skłaniało się bardziej do szukania Ciebie, niż czegokolwiek innego.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?