Archiwum z dnia: 20 maja 2016

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ODKRYĆ DROGĘ DO BŁOGOSŁAWIENIA

20.05.2016, piątek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Psalm 103, 1-4.

Błogosław, duszo moja, Pana, i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego. Błogosław, duszo moja, Pana i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach. On odpuszcza wszystkie twoje winy i leczy wszystkie choroby. On twoje życie ratuje od zguby, obdarza cię łaską i zmiłowaniem. Miłosierny jest Pan i łaskawy, nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy. Nie zapamiętuje się w sporze, nie płonie gniewem na wieki.
Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli. Jak odległy jest wschód od zachodu, tak daleko odsuwa od nas nasze winy.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Człowiek jest w stanie błogosławić Boga żywego, gdy wchodzi w głęboki proces nawrócenia prowadzący do wdzięczności. Wdzięczność jest bowiem papierkiem lakmusowym pokory. Człowiek pokorny widzi potrzebę dziękowania i przepraszania. Pokora uzdalnia człowieka do błogosławienia Bogu żywemu, to znaczy wyrażania wdzięczności za wszystko, co czyni. Pokora sprawia, że dostrzegamy w swoim życiu Boże dobrodziejstwa. Pokora potrzebuje ściągnięcia bielma niewiary. Wołajmy zatem do Boga żywego, abyśmy  przestali być ślepcami duchowymi, wołajmy o przymnożenie wiary.
  • Wzrastanie w wierze i  pokorze uzdalnia nas do uznania swojego grzechu i doświadczania prawdy, iż On odpuszcza wszystkie twoje winy i leczy wszystkie choroby. On twoje życie ratuje od zguby, obdarza cię łaską i zmiłowaniem. To pierwszy etap nawrócenia – ujrzenie swojego grzechu i  uznanie, że to ja zgrzeszyłem, aby otrzymać przebaczenie i uzdrowienie.
  • Jak często błogosławisz Bogu żywemu? Czy widzisz swój grzech? Czy wzrastasz w pokorze i dziękczynieniu? Czy modlisz się o dar wiary?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziekuję Ci, że uzdalniasz mnie do błogosławienia Ciebie, Boga żywego. Dziękuję za wzrastanie w pokorze i dziękczynieniu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?