SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO, TO WERYFIKOWAĆ SWOJE PATRZENIE NA BOGA

17.04.2020, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 21, 1-14

Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili.
A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.
A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?»
Odpowiedzieli Mu: «Nie».
On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć.
Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci.
A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę.
To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Idę łowić ryby. Odpowiedzieli mu: Idziemy i my z tobą. Takie proste słowa a zawierają niezwykły ładunek treści. Jakiej? Oto Jezusa już nie ma, przeżyliśmy 3 lata pięknej przygody, ale trzeba wracać do brutalnej rzeczywistości – wracamy do tego, co robiliśmy wcześniej, zapominamy o wszystkim, rozchodzimy się, wszystko straciło sens. Zastanawiam się ile razy traciłem już sens w to, co robię, ludzi, którzy mnie otaczają i miałem wszystkiego dość? Wiele razy. Te słowa Piotra pokazują mi, że jednak nie byłem pierwszy w wątpieniu i zapewne nie będę ostatni. Co prawda to marne pocieszenie, ale stawia mnie i ciebie przed ważnym pytaniem: Czy Bóg mnie zostawia z całym moim „bajzlem” i tak, ot sobie, odchodzi? Dlaczego?

• Uświadomiłem sobie, że ja, wychowany głównie na słowach: „Bóg za dobre wynagradza a za złe karze” oczekiwałbym, że Jezus przyjdzie, skarci uczniów za ich niewiarę, zada jakąś pokutę i dopiero wtedy się udobrucha. A On przychodzi i mówi tylko: Dzieci, macie coś do jedzenia? Jaki ojciec zadaje takie pytanie – ten, który chce karać za niewiarę, czy ten, który współczuje i troszczy się? Ale dalej jest coś więcej niż samo pytanie, jest odpowiedź, co robić: Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. Gdy uczniowie weszli w dialog z Jezusem a nie zamknęli sie w swoim rozczarowaniu, to usłyszeli rozwiązanie. Czy w sytuacjach swojego zwątpienia, mimo wszystko trwasz w relacji z Jezusem? Może potrzebujesz nieco czasu, aby usłyszeć Jego rozwiązanie dla twojego problemu?

• Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Piotr już kiedyś doświadczył obfitego połowu, po tym jak powiedział: Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci (Łk 5,5). Właśnie – na Twoje Słowo. Aby doświadczyć obfitego połowu trzeba coś zrobić, jakoś odpowiedzieć na usłyszane Słowo. Ja dziś usłyszałem, że mój krzyż jest „pluszowy”, mimo epidemii i walki o przeżycie firmy. Zobaczyłem tych, którzy nie mają nic do jedzenia a ja mam w nadmiarze. To słowo pracowało we mnie i cieszę się, że łaska Boża nie pozwoliła pozostawić je bez odpowiedzi. Nie pozostawiaj Słowa Pana bez odpowiedzi.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, będę słuchał a jak usłyszę, to niezwłocznie zacznę wcielać w życie to, co usłyszałem!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?