Archiwum z dnia: 4 maja 2022

04.05.2022, środa , Św. Floriana

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 8, 1b-8

Po śmierci Szczepana wybuchło wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim. Wszyscy, z wyjątkiem apostołów, rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii. Szczepana zaś pochowali ludzie pobożni z wielkim żalem.
A Szaweł niszczył Kościół, wchodząc do domów, porywał mężczyzn i kobiety i wtrącał do więzienia.
Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo. Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. Wielka zaś radość zapanowała w tym mieście.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Bóg żywy z wszystkiego co bolesne i trudne potrafi uczyć błogosławieństwo. Tylko Bóg żywy ma taką moc, aby z przekleństwa uczynić życie. Bóg przez śmierć i cierpienie Swojego Syna, czyni cierpienie i śmierć człowieka miejscem życia. W oczach Bożych najmniejsze cierpienie, a zwłaszcza te oddane za innych, ma głęboką wartość i sens. Tak właśnie się dzieje w pierwotnym Kościele. Prześladowanie chrześcijan i ich rozproszenie sprawiło, że Dobra Nowina  o Jezusie miała możliwość docierania do innych ludzi. Łukasz pisze: Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo. Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Czy dostrzegasz sens trudnych doświadczeń w swoim życiu? Czy widzisz błogosławieństwo tych doświadczeń?

• Ofiara Szczepana, jego cierpienie i śmierć przyniosły Szawłowi z Tarsu łaskę spotkania ze Zmartwychwstałym Jezusem i nawrócenie. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!»  A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie poczytaj im tego grzechu!» Po tych słowach skonał. (Dz 7, 59-60) Potrzebujemy wzrastać w wierze, aby dorastać do takiej postawy. Jest to bowiem postawa samego Jezusa. Potrzebujemy w konkrecie trenować postawę błogosławieństwa, o której pisze św. Piotr:  Nie oddawajcie złem za zło ani złorzeczeniem za złorzeczenie! Przeciwnie zaś, błogosławcie! Do tego bowiem jesteście powołani, abyście odziedziczyli błogosławieństwo. (1P 3,9) Jak reagujesz na zło w swoim życiu? Ile jest w twojej postawie narzekania, przeklinania, złorzeczenia a ile błogosławieństwa?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar zmartwychwstania w moim zyciu. Dziękuję Ci za zmianę języka z przekleństwa w błogosławieństwo.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?