Archiwum z dnia: 6 maja 2022

06.05.2022, piątek , Święto św. Apostołów Filipa i Jakuba

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

1 List św. Pawła do Koryntian 15, 1 – 8

Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście przyjęli i w której też trwacie. Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem. Chyba żebyście uwierzyli na próżno.
Przekazałem wam na początku to, co przejąłem; że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem: i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli. Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim Apostołom. W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• ·Jezus zmartwychwstał i żyje! Zwyciężył śmierć! Jest ze mną i z Tobą – tu i teraz! I to jest najlepsza Dobra Nowina jaką możesz przyjąć. Jeżeli w nią uwierzysz, będziesz zbawiony(-a). Paweł przypomina ją Koryntianom i każdemu kto czytał, czyta i będzie czytał jego Listy jak również pisma innych apostołów (zob. też 1 Kor 15, 14; Łk 24, 34; Dz 2, 23-24.32; 1 Tes 4, 14). Tę Ewangelię zaleca nie tylko przyjąć, ale też w niej trwać i ją zachowywać; wówczas wiara moja i Twoja będzie rozkwitać. Wówczas mocą Zmartwychwstałego Pana mogę (możesz) zwyciężyć diabła i grzech.
• Tajemnica zmartwychwstania Jezusa była nie do przyjęcia przez wielu Mu współczesnych Żydów i Greków. Bywa też nie do przyjęcia przez wielu żyjących dzisiaj. Z przykrością i obrzydzeniem czyta się wypowiedzi rzekomych autorytetów, którzy właśnie w okolicach Świąt Wielkiej Nocy próbują udowadniać, że było inaczej i że było to niemożliwe. A tymczasem ten fragment Listu św. Pawła to najstarsza (wcześniejsza od ewangelii) relacja pisemna o zmartwychwstaniu Zbawiciela; powstała ponad dwadzieścia lat po tym wydarzeniu i ma ogromne znaczenie jako argument potwierdzający historyczność tego faktu. Apostoł narodów odwołuje się w nim do naocznych świadectw apostołów i innych braci w wierze, którym Chrystus ukazywał się żywy i chwalebny po swoim zmartwychwstaniu, dając niezbite dowody tego co się wydarzyło. Oni realnie widzieli Jezusa w Jego człowieczeństwie. Byli to m.in. Piotr, apostołowie, Jakub Mniejszy (patron dnia dzisiejszego), sam autor listu i wielu innych. Uwierzywszy w Jezusowe zmartwychwstanie zaczęli świadczyć, dając przykład nam jak to czynić.
• Jeżeli Chrystus zmartwychwstał to i my zmartwychwstaniemy, bo On uczynił to ze względu na nas; aby każdy kto w Niego wierzy miał życie wieczne. Posyła mnie i Ciebie do innych po to, abyśmy przemieniając wewnętrznie siebie, tworzyli Jego Kościół; nie tracili nadziei, nie upadali w wierze a mieli świadomość, że to On jest w stanie nas odrodzić i pomóc w zmartwychwstawaniu z naszych słabości, przywar i złych nawyków, czyniąc z nas ludzi głębokiej wiary, pielęgnującymi cnoty i najwyższe wartości, modlącymi się i głoszącymi Jego naukę z mocą.  Świadczenie o Jego zmartwychwstaniu to zadanie dla każdego kto kocha prawdziwie i wymaga, kto przebacza, potrafi z pokorą służyć i akceptować cierpienie. Czy przyjmujesz, zachowujesz i trwasz w Słowie, które Bóg do Ciebie kieruje? Jaka jest Twoja wiara? Czy modlisz się o dar niezachwianej wiary zwłaszcza wtedy, gdy trudno ci uwierzyć? Czy szukasz zmartwychwstałego Chrystusa i działasz Jego mocą? Czy przyjmujesz prawdy wiary, które Kościół podaje wiernym i które w Credo wyznajesz?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, mój Mistrzu i Panie, pragnę być w bliskiej, przyjacielskiej relacji z Tobą, jak uczniowie, którym się ukazywałeś i umieć w swojej codzienności świadczyć o Twoim zmartwychwstaniu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?