Archiwum z dnia: 30 maja 2022

30.05.2022, poniedziałek , Św. Jana Sarkandra, Św. Zdzisławy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 19, 1-8

Kiedy Apollos znajdował się w Koryncie, Paweł przeszedł w okolice wyżej położone, przybył do Efezu i znalazł jakichś uczniów. Zapytał ich: „Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę?” A oni do niego: „Nawet nie słyszeliśmy, że istnieje Duch Święty”. Zapytał: „Jaki więc chrzest przyjęliście?” A oni odpowiedzieli: „Chrzest Janowy”. Powiedział Paweł: „Jan udzielał chrztu nawrócenia, przemawiając do ludu, aby uwierzyli w Tego, który za nim idzie, to jest w Jezusa”. Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa. A kiedy Paweł włożył na nich ręce, Duch Święty zstąpił na nich. Mówili też językami i prorokowali. Wszystkich ich było około dwunastu mężczyzn. Następnie wszedł do synagogi i odważnie przemawiał przez trzy miesiące rozprawiając i przekonując o królestwie Bożym.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Święty Paweł spotkawszy uczniów nie spytał ich czy zachowują przykazania, czy mają jakieś pytania, trudności itp. Najpierw zadał jedno najbardziej dla niego ważne pytanie: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę? Paweł musiał być przekonany o fundamentalnym znaczeniu działania Ducha Świętego, bez którego nic nie można zdziałać: jest sprawcą chcenia i działania w was, zgodnie z Jego wolą (Flp 12,13) I dlatego z wielkim zapałem roznosił ogień Ducha najszerzej jak mógł.
• Dlatego też od razu po chrzcie Paweł włożył na nich ręce, Duch Święty zstąpił na nich – aby ich zaopatrzyć w konieczne wsparcie, niezbędne by móc żyć Ewangelią. Jakie jest miejsce Ducha Świętego w moim życiu duchowym? Na ile opieram się na Nim, czy proszę o Niego, jak często Go przywołuję? Czy zapraszam Go do każdego dnia, aby mnie umacniał prowadził zgodnie z wolą Ojca? A może zwracam się do Niego tylko wtedy, gdy sam już sobie nie radzę, w ostateczności?
• Duch Święty zstąpił na nich. Mówili też językami i prorokowali – Duch Święty zaproszony i przyjęty daje widoczne owoce swojej obecności. Czy dostrzegam w sobie działanie darów Ducha Świętego – daru męstwa, rozumu, rady, pobożności, mądrości, umiejętności i bojaźni bożej. Św. Paweł w Liście do Galatów (5, 22) wymienia owoce działania Ducha Św.: Owocem zaś Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobrość, wierność, łagodność, opanowanie – czy owocuję w ten sposób, czy widzę rozwój, może powolny ale jednak wzrost tych owoców w mojej codzienności? Czy jestem otwarty na dary nadzwyczajne, charyzmatyczne, które Duch Św. także może wzbudzić tak, jak chce?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Święty przyjmuję Cię całym sercem, zapraszam do mojej codzienności i proszę Cię działaj we mnie i przeze mnie. Pozwól mi każdego dnia owocować miłością.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?