Archiwum z dnia: 12 maja 2022

12.05.2022, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 13, 16-20

Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynić będziecie. Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz trzeba, aby się wypełniło Pismo: „Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę”. Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Znak umycia nóg wszyscy odczytują bez problemu. Jednak realizowanie takiej służby w swoim życiu nie jest już tak oczywiste. Poszukaj momentów, sytuacji, relacji, w których naśladujesz Jezusa w takiej uniżonej służbie (Chrystus wykonywał zadanie niewolnika).
• Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynić będziecie mówi Jezus. Tymczasem wobec sytuacji codziennych natura starego człowieka woła: znowu ja? Czemu ja mam to robić? Niech ktoś inny tym razem! Nie mam siły/ ochoty/ czasu. Nie jestem waszą służącą! Dajcie mi spokój! Czyli tak naprawdę Twoje serce woła – nie chcę tak służyć! Czy odnajdujesz w sobie takie momenty buntu? Czy masz ich świadomość i jak wtedy reagujesz na takie myśli/ uczucia? W których relacjach, przy jakich okazjach najczęściej odzywa się ten głos?
• Mając te wszystkie odpowiedzi siądź z nimi przed Jezusem i spytaj, co z tym zrobić? Czy On chce, żeby coś zmienić? Co i jak?
• Bardzo pomaga sama świadomość sytuacji – kiedy przyłapiesz się na takiej myśli (np. czemu znowu ja mam to zrobić?), to masz szansę zastanowić się chwilkę i podjąć decyzję, co ja tak naprawdę chcę zrobić? Masz szansę świadomie uniżyć się ze względu na Jezusa, możesz powiedzieć „zrobię to dla Ciebie Jezu”.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie proszę pokaż mi prawdę o moim sercu. Proszę Duchu Św. o łaskę opanowania i łagodności, o Twoje natchnienia każdego dnia i Twoją moc do miłowania bliźnich czynem.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?