Archiwum z dnia: 13 maja 2022

SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO I POWIERZYĆ MU SWOJE LĘKI

13.05.2022, piątek , Najśw. Maryi Panny Fatimskiej

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 14,1-6

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę».
Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?»
Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Lęk coraz częściej gości w naszym życiu. Strach przed stratą (bliskich osób, komfortu życia, dóbr materialnych, relacji) ukazują kruchość i ulotność tego, co tutaj na ziemi. Stan ten ujawnia siłę bądź nadmierną delikatność i wrażliwość struktury psychicznej współczesnego człowieka. I w tę rzeczywistość przychodzi Zmartwychwstały, który mówi: nie lękajcie się, pokój wam (por. J 20,21). „Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka!” (J 14,27). On jest Tym, który przynosi pokój do naszego życia, ucisza burze, przynosi ukojenie. Czy wyciągam do Niego rękę w trudnych chwilach, czy wszystkie swoje troski przerzucam na Niego, bo Jemu zależy na mnie (por.1 P 5,7)?
  • Od Jezusa otrzymaliśmy obietnicę zamieszkania już na zawsze razem z Nim i z Ojcem, jako ukochane dziecko, dla którego w Niebie jest przygotowane specjalne miejsce. Bo skoro „jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale” (Rz 8,17). „Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie” (J 11,25). Kto uwierzy, będzie zbawiony (por. Mk 16,16). Tak często bezkrytycznie przyjmujemy to, co podają nam media, a słowa Jezusa podajemy już w wątpliwość. Czy wierzę w obietnice Jezusa? Czy wierzę, że Jezus chce mnie u siebie?
  • Na każdym etapie życia dobrze jest mieć przewodnika, aby się nie pogubić. Różnych prowadzących oferuje świat: przywódców, idoli, media,… Ale do Ojca może doprowadzić tylko Jezus. „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przez Niego”. Jeśli więc chcemy dotrzeć do Boga musimy poznać Drogę – nauczanie i przykład Jezusa … i Prawdę – którą objawia o Bogu …. i Życie – bo pokonał śmierć. Czy chcę i mam odwagę coraz bardziej poznawać Jezusa i dać Mu się poprowadzić?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Proszę Cię Panie, bym w domu Twoim przebywał po wszystkie dni mego życia, abym zażywał Twojej łaskawości i oglądał Twoje dobra żyjących (por Ps 27,4.13).

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?