Archiwum z dnia: 27 maja 2022

27.05.2022, piątek , Św. Augustyna z Canterbury

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 16,20-23a

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość.
Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu – z powodu radości, że się człowiek na świat narodził.
Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic nie będziecie Mnie pytać».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Wszystko się dzieje w Wieczerniku. Uczniowie zgromadzeni wokół Jezusa słuchają Jego ostatnich słów. Niełatwo się słucha o tym, że będą powody do smutku. Jakoś odruchowo chce się temu zaprzeczyć, odejść albo usunąć. Nie chcemy cierpieć… i myślę, że nie o to Jezusowi chodziło. Chce uczniów przygotować na to, co może ich spotkać, aby mogli później lepiej zrozumieć siebie. Dla mnie ten fragment pokazuje czułość i troskę Nauczyciela wobec pozostających na świecie Jego świadków. Dotyczy to także mnie, żyjącą tu i teraz. Mogą się zdarzyć takie sytuacje w mojej codzienności, że smutek zapanuje nade mną i będzie on owocny, bo po nim nastąpi obiecana radość.

• Ten obraz smucącej się matki przy porodzie jest bardzo dla mnie wymowny. Tak jest, że przyjście dziecka na świat jest okupione przez matkę lękiem, bólem i obawami. Ale życie, które się rodzi jest tak ogromną nadzieją, że to wszystko co było wcześniej przestaje istnieć. Ten obiecany Duch Święty po odejściu Syna do Ojca jest właśnie takim życiem, nadzieją i radością.

• Radość, którą obiecuje Jezus jest wyjątkowa, bo nic i nikt nam jej nie może odebrać. To nie będzie chwilowe uniesienie w śmiechu, albo półgębkiem okazywane zadowolenie, ale radość serca, która wypełnia każdą część naszego ciała. Obita, utrzęsiona i nieograniczona. Módl się: Jezu, obdarzaj mnie radością, która pomoże mi przetrwać smutek i czas oczekiwania na Ciebie.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, obdarzaj mnie radością, która pomoże mi przetrwać smutek i czas oczekiwania na Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?