Archiwum z dnia: 30 sierpnia 2023

30.08.2023, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 23, 27-32

Jezus przemówił tymi słowami:
„Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa. Tak i wy z zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, lecz wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości.
Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo budujecie groby prorokom i zdobicie grobowce sprawiedliwych, i mówicie: «Gdybyśmy żyli za czasów naszych przodków, nie bylibyśmy ich wspólnikami w zabójstwie proroków». Przez to sami przyznajecie, że jesteście potomkami tych, którzy mordowali proroków. Dopełnijcie i wy miary waszych przodków”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa… Wstrząsające porównanie. Czy dotyczy tylko faryzeuszy? Jak na tym tle wypadł by Jezus? On, jak mówił – tak postępował.  Jak nauczał – tak żył. Wola Boga Ojca była dla Jezusa zawsze i wszędzie najważniejsza. 100 % posłuszeństwa. To dla nas, dla naszego zbawienia Jezus tak żył, tak umarł i zmartwychwstał.
• Kiedy my stajemy się obłudnikami? Mamy dar głosu Bożego w sercu. Dar sumienia. Czy wsłuchujemy się w ten głos? Czy go słyszymy? Czy chcemy i czy postępujemy, zgodnie z tym głosem? Czyż nie wtedy upadamy, gdy właśnie ten głos staje się dla nas obcy? Gdy kierujemy się tylko naszym rozumem, naszymi zachciewajkami, naszymi pragnieniami w odłączeniu od głosu Boga, czyj plan wtedy realizujemy? A czyj realizować mamy, jeśli uważamy się za wierzących? 
• Gdybyśmy żyli za czasów naszych przodków, nie byliśmy ich wspólnikami w zabójstwie proroków. Jak możemy tą deklarację odnieść do siebie, do naszych czasów? Głos naszego sumienia, głos Boga w naszym sercu, jest jak głos proroka. Czyż nie krzyżuję Jezusa, nie dobijam go jeśli nie słyszę, bo nie chcę usłyszeć głosu serca?
• O to czego słuchamy, walczy diabeł, tu mamy wolną wolę. Jego podszepty, jeśli go posłuchamy, wiodą nas do udręki życiowej, depresji, złych wyborów. Głos szatana odwodzi nas od modlitwy, zagłusza ją, podsuwa myśli i obrazy abyśmy tylko stracili kontakt z głosem serca, głosem Boga. W efekcie niby wierzymy, niby modlimy się i uczęszczamy na msze Św. Ale czy nasze życie, nasze postępowanie jest wynikiem słuchania naszego sumienia, głosu Boga? Czy nie dochodzi u mnie do rozdźwięku pomiędzy tym jak żyję a tym co Bóg mi podpowiada?  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Boże za Twój głos, przepraszam za brak posłuszeństwa, proszę o Cię siłę, wytrwałość bym stawał się posłuszny Twojej woli.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?