Archiwum z dnia: 11 października 2023

11.10.2023, środa , Św. Jana XXIII, papieża

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Psalm 86, 3-4. 5-6. 9-10

Panie, zmiłuj się nade mną, *
bo nieustannie wołam do Ciebie.
Uraduj duszę swego sługi, *
ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.
Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i łaskawy, *
pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją *
i zważ na głos mojej prośby.
Przyjdą wszystkie ludy przez Ciebie stworzone †
i Tobie, Panie, oddadzą pokłon, *
będą sławiły Twe imię.
Bo Ty jesteś wielki i czynisz cuda, *
tylko Ty jesteś Bogiem.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

•  Czy mogę zwrócić się do Boga za autorem dzisiejszego psalmu z Liturgii Słowa, powtarzając za nim: „Nieustannie wołam do Ciebie (…) ku Tobie Panie wznoszę moją duszę”, by się radować Twoją miłością? Czy rzeczywiście moja modlitwa jest nieustannym zwracaniem się i osobowym spotkaniem z żywym Bogiem, który działa dziś w moim życiu? Czy w każdym moim czynie, geście, słowie, myśli jest obecny Bóg? Czy zapraszam Go do siebie i wznoszę moją duszę ku Niemu? Czy potrafię modlić się swoim życiem? Czy życie jest dla mnie modlitwą? Dla św. Jana Damasceńskiego „modlitwa jest wzniesieniem duszy do Boga lub prośbą skierowaną do Niego o stosowne dobra” (zob.: KKK 2559). Dalej Katechizm podaje, że czy zdajemy sobie z tego sprawę czy nie – „modlitwa jest spotkaniem Bożego i mojego pragnienia. Bóg pragnie, abyśmy Go pragnęli” (zob.: tamże: 2560). Abyśmy trwali na modlitwie do Niego nieustannie (zob.: Dz 12, 5; 1 Tes 5, 17). Abyśmy wierzyli całym sercem, że jest z nami w każdej chwili naszego życia i umieli z Nim być tam, gdzie sami w danej chwili jesteśmy.
• Nie spotykam się z Bogiem tylko w Kościele, czy w samotności swojego pokoju, ale również pośród codziennych zajęć i przeżywanych doświadczeń. W nich właśnie rodzi się moja z Nim więź. Dzięki zamieszkiwaniu we mnie Ducha Świętego mogę otwierać się na Jego moc w wirze mojego życia codzienego; i tak jak ewangeliczna Marta, krzątając się wokół codziennych spraw, jednocześnie się modlić. Tak jak Maryja, słuchać uważnie tego, co mówi do mnie mój Ukochany i zachowywać to w sercu (zob.: Łk 2, 19. 51). Może nie zawsze podoba mi się to, co słyszę (zob.: przykład Jonasza z pierwszego czytania), może z Bogiem się kłócę, ale mam świadomość, że „On jest dobry i łaskawy, pełen łaski dla wszystkich, którzy Go wzywają”. Moje przylgnięcie do Niego jest jednocześnie zjednoczeniem z nim. Ono z kolei sprawia, że się zmieniam i doznaję uzdrowienia.
• Jezus uczy mnie, że jeżeli poproszę dobrego i troskliwego Ojca, to On da mi wszystko co jest mi potrzebne. „Wysłucha mojej modlitwy i zważy na głos mojej prośby”. Trzeba tylko ufać i szukać Go w swojej codzienności (zob.: antyfona na komunię; Lm 3, 25). Wiem, że „jest wielki i czyni cuda, bo Jest Bogiem”. Że Jego Boskie Światło i Jego Miłość wypełniają całe moje jestestwo, że to On „przewija się” przez wydarzenia mojego dnia, trwa przy mnie i we mnie – zawsze. Uczy wzrastania i stawania się lepszą – ku Jego chwale – cały czas. Moja podróż z Bogiem wciąż trwa i mniemam, że będzie trwać wiecznie. Czy potrafię jednak być znakiem Bożej radości i źródłem Bożej miłości? Czy promieniuję Jego blaskiem? Czy modlitwa zmienia moje życie?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Boże, mój Ojcze, dziekuję Ci za każdą otrzymaną łaskę w moim życiu, za możliwość wzrastania w miłości do Ciebie i za to, że uczysz mnie jak się modlić. „Zmiłuj sie nade mną” i „wysłuchaj, Panie modlitwę moją”.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?