Archiwum z dnia: 16 października 2023

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, KTÓRY DAJE WRAŻLIWOŚĆ NA BOŻE ZNAKI

16.10.2023, poniedziałek , Św. Jadwigi Śląskiej

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 11,29-32

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Żądanie znaku jest jak żądanie dowodu. Udowodnij! – woła plemię przewrotne do Boga. Żądanie dowodu jest brakiem zaufania. Ale wszystko zależy od postawy serca. Gedeon też prosił o dowód, ale przecież z pokorą, dla umocnienia w powołaniu, i otrzymał. Mojżesz rzucił laską, która zmieniła się w węża przed faraonem, a jednak faraon nie uwierzył. Biblijni bohaterowie proszą o znaki lub nie, otrzymują je lub nie, ale i tak wszystko zależy od postawy serca, nie od znaku.
  • Nawoływanie do nawrócenia jest w istocie skierowaniem w stronę odczytywania znaków. Pycha nie dostrzeże niczego, jedynie pokora czyta w wydarzeniach życia jak w Otwartej Księdze. Im głębiej zejdziesz, im niżej w pokorze i czystości serca, tym wrażliwsze ono będzie na dotyk Boży i na Jego znaki. Dlatego Jezus jest podobny do Jonasza nie tylko w tym, że trzy dni i trzy noce spędza w czeluści jak prorok we wnętrznościach ryby – ale w tym, że również nawołuje do nawrócenia.
  • Jonasza posłuchano – niniwici podjęli trud nawrócenia. Czy Jezus spotkał się z podobnym posłuchem? U swoich nie. U obcych tak. I takim to sposobem swoi stają się Bogu obcy, a obcy – w teorii – Jemu stają się swoi. Chciałabym to usłyszeć, gdy zapukam do bramy nieba… Aniołowie mogą mnie zatrzymać, ale św. Piotr wyjrzy zza bramy i machnie ręką: aha, puśćcie ją. To swój.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem uczynił cuda. Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica i święte ramię Jego. Pan okazał swoje zbawienie, na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i na wierność swoją dla domu Izraela. Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, cieszcie się, weselcie i grajcie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?