Archiwum z dnia: 2 grudnia 2023

02.12.2023, sobota , Bł. Rafała Chylińskiego, prezbitera

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 21, 34-36

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie spadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Czuwać, to znaczy żyć ze wzmożoną uwagą. Być wrażliwym na swoje serce, bo ono ukazuje poziom naszego czuwania. Czuwanie domaga się stałego treningu, aby wzrastać w tej wewnętrznej postawie. Ono pozwala nam przewidzieć trudne doświadczenia.  Pozwala się do nich dobrze przygotować albo wręcz ich uniknąć. Łukasz pisze o konieczności modlitwy, która uwrażliwia na czuwanie. Modlitwa jest miejscem spotkania z Bogiem żywym, a On jest dawcą naszego czuwania. Potrzebujemy zatem wołać i prosić o łaskę czuwania, która chroni nasze życie. Czy odkryłeś wartość czuwania w swoim życiu? Czy jesteś człowiekiem czuwania?
• Miejscem ćwiczenia się w czuwaniu może stawać się codzienny rachunek sumienia. Taką naukę daje nam św. Ignacy Loyola. Rachunek sumienia ignacjański składa się z pięciu kroków: obecności, dziękczynienia, rozeznania, pojednania i przewidywania. Potrzebujemy wyciszyć się, zaakceptować rzeczywistość, w której się znajdujemy, aby najpierw dziękować. Dziękczynienie wyostrza nam widzenie, pozwala nam dostrzec nawet najmniejsze dobro. Dziękczynienie to klucz do życia wiarą biblijną. Kolejnym etapem jest ćwiczenie się w rozeznawaniu, aby zobaczyć w jakim kierunku prowadziły nas doświadczenia z minionego dnia. Kolejnym etapem jest ujrzenie tego co zaburzyło mój wewnętrzny pokój i nie pozwala dojść do pokoju np. kłótnia, złe słowo, zaniedbanie, grubiańska bezwzględność, brak miłości. Wszystko co stwarza niepokój, wymaga pojednania: pojednania z Bogiem, pojednania z innymi ludźmi, pojednania z samym sobą. Jak często trenujesz dziękczynienie? Czy twoje życie stało się dziękczynieniem przez postawę, uśmiech, dobre słowo?
• Ostatnim krokiem ignacjańskiego  rachunku sumienia jest ćwiczenie w przewidywaniu. Doskonalenie się w dziękczynieniu, rozeznawaniu i pojednaniu jest pomocą i wymogiem przewidywania, planowania drogi w przyszłość. Obdarowanie jest także po to, aby obdarowywać innych. Dar bowiem jest dany i zadany. Jak często korzystasz z rachunku sumienia? Czy doświadczyłeś wartości rachunku sumienia w swoim życiu?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie spadł na was znienacka jak potrzask.
MAŁE PACIORKI: Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?