Archiwum z dnia: 3 grudnia 2023

03.12.2023, niedziela , Św. Franciszka Ksawerego, prezbitera

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Izajasza 63, 16b-17. 19b; 64, 3-7

Ty, Panie, jesteś naszym Ojcem, Odkupiciel nasz – to Twoje imię odwieczne. Czemu, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serca nasza stają się nieczułe na bojaźń przed Tobą? Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego dziedzictwa. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił – przed Tobą zatrzęsłyby się góry.
Zstąpiłeś: przed Tobą zatrzęsły się góry. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś bóg poza Tobą czynił tyle dla tego, co w nim pokłada ufność. Obyś wychodził naprzeciw tym, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach. Oto Ty zawrzałeś gniewem, bo grzeszyliśmy przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher. Nikt nie wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie. Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. A jednak, Panie, Ty jesteś naszym Ojcem. My jesteśmy gliną, a Ty naszym Twórcą. Wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata”. Kocham 63 i 64 rozdział Izajasza, za drżenie i niepokój jaki budzi we mnie za każdym razem, gdy go czytam. Cudownie, że czytamy te słowa właśnie dzisiaj, na początek Adwentu, bo od razu przypominają nam, że w Adwencie nie chodzi o dobre uczynki, ale o tęsknotę za Bogiem. Jak pisze o. Adam Szustak: „Izajasz mówi, że cała ta nasza sprawiedliwość, która w Starym Testamencie jest synonimem świętości, wszystkie nasze czyny prowadzące do nawrócenia, są dokładnie tyle warte, ile skrwawiona szmata. Podpaska, którą trzeba wyrzucić! Jakie to mocne słowa! Boże, dziękuję Ci za Izajasza, który jest bezpardonowy, który nie boi się uderzyć nas w twarz takim zdaniem! Bóg chce, żebyśmy w tym Adwencie w końcu zbudzili się i chwycili Go! Oczywiście, czyńmy dobrze na potęgę! Nawracajmy się! Odrzucajmy grzechy! Starajmy się, by nasze życie było lepsze! Ale niech w tym wszystkim będzie najważniejsza chęć uchwycenia się Pana.” Co możesz dzisiaj zrobić, by się Go z taką desperacją uchwycić?
• „Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił”. „Wychodząc z wody, ujrzał rozdarte niebiosa” czytamy w Ewangelii św. Jana. Spełniło się to rozdarcie już wtedy, podczas chrztu Jezusa w Jordanie, zasłona rozdarła się w świątyni, gdy Jezus umarł na krzyżu i to rozdarcie spełni się znowu, gdy Jezus powróci. Namaszczony Duchem Świętym Syn umiłowany, przyszedł aby uczynić nas umiłowanymi dziećmi Boga i by nas zbawić, odkupić. Zawołaj dzisiaj do Pana z głębokości swojego serca – Marana Tha Panie! Czekam, byś rozdarł niebiosa i zstąpił znów na ziemię! Nie mogę się już tego doczekać!
• „Panie, Ty jesteś naszym Ojcem. My jesteśmy gliną, a Ty naszym Twórcą”. Warto sobie o tym przypomnieć, byśmy umieli być gliną, że której Bóg może ulepić, to co jest Mu potrzebne. Byśmy pozwolili Mu przez nas działać, byli ołówkami, którymi On może pisać historię zbawienia świata.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Najlepszy Ojcze, Abba, Tatusiu, proszę pociągnij nas do siebie w tym Adwencie. By nasze serca tęskniły za Tobą każdego dnia. Proszę daj nam łaskę tej tęsknoty za Tobą. Daj nam się uchwycić siebie, bo tylko Ty masz słowa życia wiecznego i tylko w Tobie jestr nasze zbawienie. Amen.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?