Archiwum z dnia: 23 grudnia 2023

23.12.2023, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według świętego Łukasza 1, 57-66

Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna.
Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał jej tak wielkie miłosierdzie, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Ale matka jego odpowiedziała: «Nie, natomiast ma otrzymać imię Jan». Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię».
Pytali więc na migi jego ojca, jak by chciał go nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I zdumieli się wszyscy. A natychmiast otworzyły się jego usta i rozwiązał się jego język, i mówił, błogosławiąc Boga. Wtedy strach padł na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: «Kimże będzie to dziecię?» Bo istotnie ręka Pańska była z nim.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Kończy się trzeci tydzień adwentu, czyli czas oczekiwania na przyjście Pana. Kościół ukazuje nam narodziny Jana Chrzciciela jako spełnienie w realu Bożej obietnicy danej kapłanowi Zachariaszowi i jego żonie Elżbiecie. To święte, ale bezdzietne małżeństwo modliło się dziesiątki lat o swojego potomka. Byli już ludźmi w podeszłym wieku, a więc wszystkie prawa biologiczne związane z poczęciem wygasły. Bóg przekracza wszelkie prawa biologiczne i pozwala począć się i narodzić małemu Jankowi zapowiadanemu przez archanioła Gabriela. Elżbieta i Zachariasz doczekali się oglądania Bożej obietnicy. Jaką obietnice otrzymałeś od Boga żywego? Przypomnij sobie ją. Jak długo już czekasz na zrealizowanie się tej obietnicy?

• Kapłan Zachariasz po otrzymaniu obietnicy utracił mowę z powodu swojej niewiary. Niemota musiała być dla kapłana bardzo bolesnym doświadczeniem, ponieważ mowa to jeden z podstawowych elementów posługi kapłańskiej. Była to pewna forma „przyśpieszacza” jego wiary. Dziewięć miesięcy, które były potrzebne małemu Jankowi na prawidłowy rozwój w łonie mamy, były też czasem rozwoju wiary jego ojca, kapłana Zachariasza. Ten wzrost w wierze pozwolił mu zaakceptować Boże plany wobec jego syna.  Owa akceptacja wyrażała się przez napisanie imienia, które wybrał Bóg dla jego syna. Jan będzie mu na imię. Trudne doświadczenia w naszym życiu są również potrzebne, aby wzrastać w wierze, aby zaakceptować Boże plany w swoim życiu. To wzrastanie w wierze kapłana Zachariasza było także potrzebne, aby oglądał spełnienie Bożych obietnic w życiu. Jak reagujesz na trudne doświadczenia w swoim życiu? Czy potrafisz dziękować za nie?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: Pytali więc na migi jego ojca, jak by chciał go nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię».
MAŁE PACIORKI: A natychmiast otworzyły się jego usta i rozwiązał się jego język, i mówił, błogosławiąc Boga.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?