Archiwum z dnia: 6 lutego 2014

06.02.2014, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia Św. Marka 6,7-13 

Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi.
I przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. „Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien”.
I mówił do nich: „Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich”.
Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali. 

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• …i zaczął rozsyłać ich po dwóch…,bo: Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w Moje imię, tam jestem pośród nich” (Mt 18, 20)
• Ale idźcie obuci w sandały… W sandałach chodzą ludzie wolni, niewolnicy chodzą boso. Ci, co głoszą Dobrą Nowinę są ludźmi wolnymi.
• …żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski…Podobnie jak sandały, laska jest symbolem gotowości pójścia za Bożym wołaniem. Laska to także symbol Bożej potęgi. Uderzając laską, Mojżesz czynił cuda (np. rozstąpienie wód Morza Czerwonego (Wj 14,15-30), czy wytryśniecie wody ze skały w Sin (Wj 17,1-7)). Można powiedzieć, że jest to symbol żywej relacji Mojżesza z Bogiem. W Starym Testamencie Izraelici usłyszeli przed wyjściem z Egiptu, aby ich biodra były przepasane, sandały mieli na nogach i laskę w ręku (Wj 12,11).
• Oprócz laski uczniowie mają wziąć ze sobą „nic”. Mają całkowicie zawierzyć Bogu.
• Można więc powiedzieć, że w dzisiejszej Ewangelii Jezus wyznacza standardy dla tych, co mają głosić Dobrą Nowinę: mają być zawsze gotowi do pójścia za Nim, mają być ludźmi wolnymi – bez uzależnień i zniewoleń, mają dbać o żywą relację z Jezusem, mają świadczyć o Nim z mocą. Nie mogą w końcu liczyć na siebie, szukać zabezpieczeń, nie mogą ograniczać w działaniu Pana Boga. Jezus mówi też, że mamy ze sobą współpracować. Tworzyć wspólnotę ludzi świadczących o Bogu. Pokazać innym, na czym polega życie i działanie we wspólnocie, gdy nie koncentrujemy się na własnych pomysłach i realizacji autorskich pragnień i ambicji.
• Czy tak właśnie wygląda moja droga we wspólnocie Kościoła? Czy doświadczam owoców całkowitego zawierzenia Bogu? Czy mam doświadczenie spotkania z ludźmi, którzy odwrócili się ode mnie z powodu mojej wiary? Co chcę zmienić w swoim życiu, aby stać się świadkiem Jezusa? O jakie dary chcę prosić Ducha Świętego na drodze z Jezusem?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: „Przemieniaj Panie moje serce, abym stał się Twoim świadkiem”

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?