Archiwum z dnia: 15 lutego 2014

15.02.2014, sobota  

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

Pierwsza Księga Królewska  12, 26-32; 13, 33-34

Jeroboam pomyślał sobie tak: „W tych warunkach władza królewska może powrócić do rodu Dawida, bo jeżeli ten lud będzie chodził na składanie ofiar do świątyni Pana, to zechce wrócić do swego pana, Roboama, króla Judy, i wskutek tego mogą mnie zabić i wrócić do króla Judy, Roboama”.

Dlatego po zastanowieniu się król sporządził dwa złote cielce i ogłosił ludowi: „Zbyteczne jest, abyście chodzili do Jerozolimy. Izraelu, oto Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”. Postawił zatem jednego w Betel, a drugiego umieścił w Dan. To oczywiście doprowadziło do grzechu, bo lud poszedł do jednego do Betel i do drugiego aż do Dan.

Ponadto urządził przybytki na wyżynach oraz mianował spośród zwykłego ludu kapłanów, którzy nie byli lewitami. Następnie Jeroboam ustanowił święto w ósmym miesiącu, piętnastego dnia tego miesiąca, naśladując święto obchodzone w Judzie, oraz sam przystąpił do ołtarza. Tak uczynił w Betel, składając krwawą ofiarę cielcom, które sporządził, i ustanowił w Betel kapłanów wyżyn, które urządził.

Jeroboam nie zawrócił ze swej złej drogi. Lecz przeciwnie, mianował kapłanów wyżyn spośród zwykłego ludu. Kto tylko chciał, tego wprowadzał na urząd, tak iż stawał się kapłanem wyżyn. Takie postępowanie stało się dla rodu Jeroboama sposobnością do grzechu i powodem usunięcia go i zgładzenia z powierzchni ziemi.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Całe Słowo Boże ukazuje tę samo prawdę: nieszczęścia w życiu człowieka, rodziny, narodu są związane z jego grzechem – odrzuceniem Boga żywego. Ponieważ człowiek z natury jest religijny, będzie wierzył w jakiegoś boga. Każda epoka ma swoich bożków. Dzisiejszymi bożkami stał się konsumpcjonizm, hedonizm, pieniądze oraz bożki indywidualne (praca, dzieci, współmałżonek, telewizor, internet).
• Brak wierności Bogu żywemu, odstępstwa dokonane przez kolejnych królów, to przyczyna utraty swojego kraju. Autor Mądrości Syracydesa pisze jednoznacznie o nieszczęściach Izraela z powodu ich władców. Salomon spoczął z przodkami swymi i pozostawił po sobie potomka, najgłupszego z ludu i pozbawionego rozumu, Roboama, który swym zamysłem wywołał odstępstwo narodu.(Syr 47, 23)
• Tenże autor pisze także o kolejnym królu Jeroboamie: Jeroboam, syn Nebata, sprawił, że Izrael zgrzeszył i wprowadził Efraima na drogę grzechu, a grzechy ich tak bardzo się mnożyły, że wypędziły ich z własnej ziemi. Oddawali się wszelkim niegodziwościom, aż przyszła na nich pomsta.(Syr 47,24-25)
• W naszym życiu powodem nieszczęścia jest nasz własny grzech, albo grzech cudzy. Już zapomnieliśmy, że grzech ma zawsze wymiar społeczny. Grzech nie tylko niszczy osobę, która popełnia grzech, ale również rani albo wręcz niszczy osoby wokół nas dotknięte skutkami tego grzechu.
• Żyjemy w kulturze odrzucenia Boga, zaniku poczucia grzechu. Potrzebujemy wołać do Boga o łaskę nawrócenia, gdzie najważniejsze jest ujrzenie swojego grzechu. Według Słowa Bożego istotą grzechu jest zlekceważenie Słowa Pana. Istotą sakramentu pojednania jest nawrócenie, czyli słuchanie głosu Bożego i zmiana naszego myślenia i działania. Jak długo nie wsłuchujemy się w głos wewnętrzny, tak długo nie może dokonać się w nas głębszy proces nawrócenia.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, proszę Cię o łaskę nawrócenia. Proszę Cię o ujrzenie swojego grzechu i wrażliwość na Twoje Słowo.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?