Archiwum z dnia: 26 lutego 2014

26.02.2014, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

List Św. Jakuba 4, 13-17

Najmilsi:
Zwracam się do was, którzy mówicie: « Dziś albo jutro udamy się do tego miasta i spędzimy tam rok, będziemy uprawiać handel i osiągniemy zyski», wy, którzy nie wiecie nawet, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, co się ukazuje na krótko, a potem znika.

Zamiast tego powinniście mówić: „Jeżeli Pan zechce i będziemy żyli, zrobimy to lub owo”. Teraz zaś chełpicie się w swej wyniosłości. Każda taka chełpliwość jest przewrotna. Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, grzeszy.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Każdy z nas snuje plany na przyszłość – jaką skończyć szkołę, jaki wybrać zawód i pracę, jak zabezpieczyć przyszłość swoją i swoich dzieci. Dzisiejsze Słowo rzuca nam światło jak być zapobiegliwym, jak planować, jak dbać o swoją przyszłość aby kiedyś nie obudzić się z przysłowiową „ręką w nocniku”.
• Św. Jakub podkreśla, że plany ludzkie mogą być ulotne. „Parą jesteście, co się ukazuje na krótko, a potem znika”. Użyte tu słowo „para” może być też tłumaczone jako dym lub mgła. W każdym razie chodzi o coś, co może zniknąć nawet przy niewielkim wietrze, o coś przemijalnego, krótkotrwałego.
• Św. Jakub nie jest przeciwko planowaniu jako takiemu, jemu chodzi o to, abyśmy nie budowali fałszywego i złudnego poczucia bezpieczeństwa opierając się wyłącznie na sobie. Podobnie pisze o tym Św. Łukasz: I powiem sobie: Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj! Lecz Bóg rzekł do niego: Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował? (Łk 12,20).
• „Zamiast tego powinniście mówić: jeżeli Pan zechce…” Nie panujemy nad wszystkim okolicznościami życia, przecież samo życie i ludzie są nieprzewidywalni – „nie wiecie nawet co będzie jutro”. Ale Bóg wie, co będzie jutro, pojutrze, za miesiąc i sto lat. W takim razie może warto uwzględniać Jego zdanie, Jego Słowo, Jego spojrzenie w tym wszystkim, co dotyczy naszego życia i wszystkich naszych planów tak, abyśmy kiedyś nie byli rozczarowani?
• „Chełpić się w wyniosłości” to być pysznym i zarozumiałym, czyli sądzić, że wszystko, co osiągnąłem jest wynikiem mojej przedsiębiorczości, moich umiejętności, mojej wiedzy i pomysłowości. Taka postawa jest zła, bo pomija działanie Boga, który nas stworzył i wyposażył a z biegiem czasu prowadzić będzie do bezwzględnego podporządkowywania sobie wszystkich, którzy stają na drodze naszych własnych planów i przekonań.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu,  naucz mnie uwzględniać Twoje zdanie w planowaniu moich spraw.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?