Archiwum z dnia: 13 lipca 2014

13.07.2014, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

Ewangeliaśw. Mateusza 13,1-23

Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:
„Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha”.

Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: „Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?”

On im odpowiedział: „Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:

«Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie zrozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił».
Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę powiadani wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.
Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.

Posiane na miejsca skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.

Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.

Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Oto siewca wyszedł siać. Bóg sieje swoje słowo jakby rozrzutnie. Nawet wbrew ludzkiemu zdrowemu rozsądkowi. Trzy czwarte zasiewu rzuca na glebę, z której teoretycznie nic się nie urodzi (na drogę, skałę, między ciernie). On jest hojny w tym zasiewie i ma wielką nadzieję w nas, którzy nie jesteśmy żyzną ziemią, że jednak przyjmiemy ziarno Jego słowa i wydamy owoc. Jaką „glebą” dla Słowa Bożego jest twoje serce?
• Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. Wokół zasianego w duszy człowieka Słowa Bożego toczy się walka duchowa. Szatan chce, aby Słowo to uleciało z naszej świadomości, abyśmy uznali je za nieadekwatne, niezrozumiałe, nie przystające do naszego życia, niewykonalne itd., jeżeli uda mu się takie myśli w nas zaszczepić – Słowo zostaje porwane i nie przyniesie owocu.
• Posiane na miejsce skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Czy masz w sobie korzeń, którym jest mocna i świadoma podstawowa decyzja o budowaniu całego życia na Jezusie, na Słowie Bożym? Tym korzeniem jest też osobista relacja z Jezusem. Osoba, której jej brak, gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.
• Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Czy Słowo Boże jest dla ciebie najcenniejszym skarbem, czy tez jesteś rozdwojony? Jeżeli będziesz mieć inne priorytety niż życie według Słowa Bożego (np. uganianie się za pieniędzmi), ono nie wyda w Tobie owocu.
• Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. Aby wydać owoc, którym jest przemiana życia, potrzeba zrozumieć Słowo, co oznacza nie tylko zrozumienie go intelektem, ale przede wszystkim przyjęcie sercem, utożsamienie się z nim.

To się nie dokona bez Ducha Świętego – wzywaj go, aby działał w Tobie.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, pragnę być żyzną glebą, która przyniesie stokrotny plon Twojemu Słowu. Przemień moje serce.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?