Archiwum z dnia: 22 lipca 2014

22.07.2014, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

Ewangelia św. Jana 20, 1. 11 – 18 

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień od niego odsunięty.

Maria stała przed grobem płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa: jednego w miejscu głowy, a drugiego w miejscu nóg.

I rzekli do niej: „Niewiasto, czemu płaczesz?”

Odpowiedziała im: „Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono”.

Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus.

Rzekł do niej Jezus: „Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?”

Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: „Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę”.

Jezus rzekł do niej: „Mario!”

A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: „Rabbuni”, to znaczy: „Nauczycielu”.

Rzekł do niej Jezus: „Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: «Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego»”.

Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: „Widziałam Pana i to mi po wiedział”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu”. Nie było w grobie Tego, który został tam w piątek pochowany. Nie było Go bo zmartwychwstał jak powiedział. Nasz naród śpiewa od  dawna:
  „…bo zmartwychwstał samowładnie jak przepowiedział dokładnie”. Czy żyję tą prawdą?
• „Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: „Rabbuni”, to znaczy: Nauczycielu!”. Wtedy przy grobie nie pokazał się Piotrowi i Janowi ale Marii Magdalenie. Ukazał się tej, która była pod krzyżem i która płakała przed grobie. To Jezus wybiera komu się ukaże, kogo wezwie do ewangelizacji, kogo uczyni prorokiem. My możemy jedynie wykonać Jego wolę.
• „Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (J 20, 29). Jakże trudno było Tomaszowi przyjąć prawdę Zmartwychwstania. Nie widziałem pustego grobu i nie pokazał mi się Zmartwychwstały. Nie dotykałem własnymi rękoma Jego ran. Ale wierzę, że Jezus został ukrzyżowany również za mnie. Dzięki Ci Panie za dar wiary i za Twoje błogosławieństwo.
• „Gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, jedni się wyśmiewali, a inni powiedzieli: posłuchamy cię o tym innym razem” (Dz 17, 32). Ateńczycy nie przyjęli od Pawła prawdy o Zmartwychwstaniu. Jezus nie poruszył ich serc w tamtym czasie. Codziennie dziękujmy Jezusowi za nasz osobisty dar wiary i prośmy w modlitwie o wiarę dla bliźnich.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak:Jezu, dziękuję za to że mieszkasz w mym sercu i proszę abyś poruszył także serca tych, którzy dziś Cię nie przyjmują.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.      

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia  jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?