Archiwum z dnia: 24 lipca 2014

24.07.2014, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) –przeczytaj:

Ewangelia św. Mateusza 13,10-17

Uczniowie przystąpili do Jezusa i zapytali: „Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?”

On im odpowiedział: „Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:

«Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił».

Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli”.

zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Bo kto ma, temu będzie dodane i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Podobne słowa słyszymy w Ewangelii wg Św. Mateusza, w przypowieści o talentach (Mt 25:30). Trochę się ona kłóci z naszą, ludzką sprawiedliwością. Wszyscy przecież powinniśmy dostać po równo. Wydaje się jednak, że chodzi w niej o to, aby rozwijać w sobie te talenty, które otrzymaliśmy od Boga. Każdy z nas urodził się z pewnymi zdolnościami. Naszym zadaniem jest tak je rozwijać, by służyły na chwałę Bogu. Liczy się wysiłek, który podejmujemy, żeby rozwinąć otrzymane talenty. Jeśli zakopiemy je w sobie, zostaną nam zabrane, bo nie spełniły swojego zadania.
• Nasza wiara powinna wyrażać się w konkretnej postawie w życiu na co dzień. Jeżeli nie jesteśmy zatroskani o królestwo Boże i nie wykorzystujemy swoich talentów w tym celu to znaczy, że zakopaliśmy je gdzie głęboko bojąc się Boga zamiast współpracować z Jego łaską.
• Każdy z nas, bez wyjątku, obdarzony jest konkretnymi talentami, które mogą służyć innym. Decydując się na działanie nie jesteśmy sami: Bracia! Wiemy, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra (Rz 8,8).
• …kto ma, temu będzie dodane…Jeśli poświęcamy swój czas i wkładamy wysiłek w służbę innym rozwijamy się, czujemy się szczęśliwi i zaspokojeni. Otrzymujemy od Boga to, czego świat nam dać nie może: Boży pokój i radość. A jakie ty masz talenty? Czy już je w sobie odkryłeś? Czy wykorzystujesz je na chwałę Bożą? A może szkoda ci czasu?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak:„Pokaż mi Panie moje talenty, pokaż mi jak mogę je wykorzystywać. Spraw bym się nie bał(a), ale bym ci potrafił(a) zaufać”.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie)

Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?