Archiwum z dnia: 3 lipca 2015

03.07.2015, piątek , Święto Tomasza Apostoła

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 20, 24-29

Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: „Widzieliśmy Pana”.
Ale on rzekł do nich: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”.
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: „Pokój wam!”
Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”.
Tomasz Mu odpowiedział: „Pan mój i Bóg mój!”Powiedział mu Jezus: „Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Tomasz oddał Jezusowi kawał swojego życia i poczuł się ukrzyżowaniem Jezusa zwyczajnie oszukany .  Informacja od uczniów, że widzieli Pana nie robi na nim większego wrażenia. Tomasz po ukrzyżowaniu Jezusa stawia wymagania mocne, logiczne i jednoznaczne. Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”.  Problem  Tomasza jak i pozostałych uczniów polegał na tym, że oni mieli swoją wizję Mesjasza, która odbiegała od wizji Boga żywego. Zwyczajnie zabrakło im wiary w chwilach rozczarowania i  trzęsienia ziemi ich serc.
• My często zachowujemy się jak uczniowie, którzy mają swoje wizje Boga, człowieka i swojego własnego życia. Okazuje się z biegiem czasu, że owe wizje weryfikuje samo życie i czujemy się rozczarowani nie tylko człowiekiem, ale i samym Bogiem. Nasze życie ma być oparte o obietnice Boże, a nie nasze ludzkie wizje. Bóg, który składa obietnice ma moc je wypełnić. Autor Listu do Hebrajczyków bowiem pisze: Przez wiarę także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. (Hbr 11, 11)
• Jezus przychodzi do uczniów pomimo drzwi zamkniętych, tzn. przychodzi przez ich niewiarę i lęki. Mówi do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. Jezusowi zależy bowiem na wierze nie tylko Tomasza, ale i każdego z nas. Jezus Zmartwychwstały objawia się na wiele sposobów, ponieważ każdy z nas potrzebuje swojego sposobu spotkania ze Zmartwychwstałym Chrystusem.
• Jakie masz wizje Boga, człowieka i swojego życia? Czy są to wizje oparte o obietnice Boże? W jaki sposób potrzebujesz spotkać się z Jezusem Zmartwychwstałym?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, proszę Cie o łaskę zdemaskowania moich wizji człowieka, Ciebie i mojego życia. Pozwól mi się spotkać z Tobą Zmartwychwstałym tak jak tego potrzebuję.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?