Archiwum z dnia: 9 lipca 2015

09.07.2015, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według świętego Mateusza 10, 7-15

Jezus powiedział do swoich apostołów:
„Idźcie i głoście: «Bliskie już jest królestwo niebieskie». Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy.
A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, powitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was.
Gdyby was gdzie nie chciano przyjąć i nie chciano słuchać słów waszych, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych. Zaprawdę powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu”.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Apostołowie mieli uzdrawiać chorych, wskrzeszać umarłych, oczyszczać trędowatych, wypędzać złe duchy. Czyny, których mieli dokonywać mogły wywoływać zadziwienie, ciekawość, czy może fascynację. Jezus jednak pragnął, aby słowa potwierdzone konkretnymi znakami pokazywały, jakich zmian może dokonać przede wszystkim w duszy człowieka. Polecenie skierowane kiedyś do uczniów jest również zadaniem każdego z nas. Mamy dzielić się wiarą, dzielić się dobrem. To jest Boży dar, który musimy rozwijać i pomnażać. Nie musimy robić tak wielkich rzeczy jak Apostołowie. Wystarczy zachowywać odpowiednią postawę, uważać na słowa, być uczciwym, życzliwym, mieć czas dla drugiego człowieka, nieść pomoc i wsparcie. Bóg jest obecny przez nasze dobre czyny. Czy dziękuję Panu za to, że wzywa mnie do współpracy? Czy podejmuję współpracę?
• Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie; Nasze życie, powołanie zrodziło się w sercu Boga. Dlatego, że nas umiłował i wybrał – wszystko od Niego otrzymujemy (nie dlatego, że sobie zasłużyliśmy). Powołuje nas do bycia apostołami Jego miłości. Nie możemy zatrzymywać dla siebie otrzymanych darów, lecz wszystko – nie zatrzymując nic dla siebie – rozdawać ze szczerego serca. Nie oczekujmy też za to od ludzi wdzięczności lub odpłaty. Bo to Bóg jest dawcą wszystkiego i bez Niego nie jesteśmy w stanie nic czynić i Jemu należy się wszelka wdzięczność. Żyjąc w swoim środowisku mamy rozdawać to co otrzymaliśmy – miłość Jezusa, tzn. okazywać miłość nawet tam, gdzie jesteśmy odrzucani, przebaczać po raz siedemdziesiąty siódmy. Mamy dążyć do tego, aby nasza miłość stawała się bezwarunkowa i ofiarna. Czy mam coś (rzecz, osobę, relację, czas, …), czego nie jestem w stanie „oddać” drugiemu człowiekowi? Czy jest ktoś, kogo nie potrafię kochać, z kim nie potrafiłbym się wszystkim podzielić?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, Ty chcesz abym szedł głosić Królestwo Boże. Sam nie dam rady, potrzebuję Ciebie. Chodź ze mną w tę drogę, abym mógł z odwagą, oddaniem i zapałem być Twoim świadkiem.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?