Archiwum z dnia: 18 lipca 2015

18.07.2015, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Wyjścia 12, 37-42

Synowie Izraela wyruszyli z Ramses ku Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych, prócz dzieci. Także wielkie mnóstwo cudzoziemców wyruszyło z nimi, nadto owce i woły, i olbrzymi dobytek. Z ciasta, które wynieśli z Egiptu, wypiekli niekwaszone placki, ponieważ się nie zakwasiło. Wypędzeni z Egiptu bez najmniejszej zwłoki, nie zdołali przygotować nawet zapasów na drogę.
A czas pobytu synów Izraela w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat. I oto tego samego dnia, po upływie czterystu trzydziestu lat, wyszły wszystkie zastępy Pana z ziemi egipskiej. Tej nocy czuwał Pan nad wyjściem synów Izraela z ziemi egipskiej. Dlatego noc ta winna być czuwaniem na cześć Pana dla wszystkich synów Izraela po wszystkie pokolenia.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Gdy dokonało się duchowe wyjście Izraela z Egiptu podczas  Paschy na cześć Pana,  dopiero wówczas mogło dokonać się fizyczne wyjście, realne z miejsca niewoli. Izrael wychodzi z Egiptu jako lud, ponieważ wyjście z niewoli nie dotyczy tylko osoby indywidualnie, ale także całej masy naszych powiązań z innymi. Grzech ma bowiem wymiar społeczny, ale także i wychodzenie z niewoli ma wymiar społeczny. Autor Księgi Wyjścia bowiem pisze: Synowie Izraela wyruszyli z Ramses ku Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych, prócz dzieci. Także wielkie mnóstwo cudzoziemców wyruszyło z nimi.
• Wyjście ze swojej niewoli musi dokonywać się pośpiesznie, ponieważ Bóg żywy pragnie, abyśmy wychodzili z niej bez oglądania się za siebie, abyśmy nie tęsknili za niewolą. Autor Księgi Wyjścia pisze bowiem: Wypędzeni z Egiptu bez najmniejszej zwłoki, nie zdołali przygotować nawet zapasów na drogę. Wolność bowiem jest taką rzeczywistością, którą zwyczajnie musimy uczyć się jako coś nieznanego, nie posiłkując się tym co znane. Bóg żywy jest autorem naszej wolności i tylko On może dostarczyć nam tego czego potrzebujemy w tej przygodzie wolności.
• Ważne jest również i to, że Bóg Jahwe jest autorem wyjścia z naszego Egiptu i On osobiście nas przeprowadza. Autor Księgi Wyjścia pisze bowiem: Tej nocy czuwał Pan nad wyjściem synów Izraela z ziemi egipskiej. Dlatego noc ta winna być czuwaniem na cześć Pana dla wszystkich synów Izraela po wszystkie pokolenia. Bóg wyprowadza nas z naszej niewoli na Jego prawach. To co my mamy uczynić to podporządkować się Jego prowadzeniu i Jego planom. Posłuszeństwo bowiem jest kluczem do naszej wolności.
• Czy pozwalasz, aby Bóg przeprowadzał cię z twojego Egiptu do ziemi Kanaan na Jego prawach? Czy jesteś posłuszny Jego wezwaniom i Jego planom?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, uzdolnij mnie do posłuszeństwa w Twoim prowadzeniu. Naucz mnie posłuszeństwa.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?