Archiwum z dnia: 22 lipca 2015

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ODNALEŹĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO

22.07.2015, środa , Wspomnienie św. Marii Magdaleny

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 20, 1. 11-18

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień od niego odsunięty. Maria stała przed grobem płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa: jednego w miejscu głowy, a drugiego w miejscu nóg.
I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?». Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono».
Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?». Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». Jezus rzekł do niej: «Mario!». A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: «Nauczycielu». Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie; jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”». Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • W dniu dzisiejszym wspominamy Marię Magdalenę i to właśnie ona “opowiada” nam historię objawienia się Jezusa tuż po zmartwychwstaniu. Czytany dzisiaj fragment jest tylko wycinkiem i dlatego proponuje byś przeczytał(a) cały rozdział  20.
  • W tym tekście zaskoczyła mnie różnica w postawie Marii Magdaleny i apostołów. Wyrusza ona zaraz po szabacie, wczesnym rankiem, gdy było jeszcze ciemno. Dlaczego Ewangelista zwraca nam na to uwagę? Dlaczego Maria nie czeka i wyrusza do grobu Pana? Przecież i ona brała udział w drodze krzyżowej i była świadkiem śmierci. Czym różnią się te postawy? A czy ja w chwilach zwątpienia, gdy wydaje mi się, że Bóg mnie opuścił lub gdy ciemność otacza mą dusze, potrafię pójść tam, gdzie powinienem być?
  • Czytając wersety 2-10 dowiedziałem się, że gdy Maria Magdalena odkryła, iż nie ma Jezusa w grobie, to natychmiast pobiegła do apostołów. Ci przybiegli do grobu, zobaczyli puste miejsce i ułożone płótna, uwierzyli w zmartwychwstanie i  wrócili do domu! Uwierzyli w zmartwychwstanie i koniec. To Maria Magdalena została, bo wciąż nie wiedziała, gdzie jest Pan. Przeczytaj proszę jeszcze raz wers 11 i spróbuj ją sobie wyobrazić. Czy ona gdzieś się wybiera? Czy świadectwo pustego grobu jej wystarczy? Nie, ona trwa przy grobie, bo chce znaleźć Jezusa!
  • W następnych wersetach opisane są cudowne wydarzenia. Pojawiają się Aniołowie oraz sam Jezus, lecz ona Go nie rozpoznaje, choć jej serce pragnie spotkania z Nauczycielem. Moim zdaniem dzieje się tak, ponieważ trwa w żałobie i płacze. Nie widzi Chrystusa, bo nie ma w niej radości. Lecz Jezus wie, jak pomóc każdemu z nas. Przychodzi do niej, ukazuje się, by mogła otrząsnąć się z żalu, ale jednocześnie nie pozwala się zatrzymać. To przepis na zdrową postawę miłości do Boga, ale też do bliźnich.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Ci Panie, że przychodzisz zawsze, gdy ciemność i żal powoduje, że nie widzę Ciebie. Dziękuję, że zwracasz się do mnie zawsze po imieniu i prowadzisz do Boga Ojca.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?