Archiwum z dnia: 19 lipca 2015

19.07.2015, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga proroka Jeremiasza 23,1-6

Pan mówi: „Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby i rozpraszają owce mojego pastwiska”.

Dlatego to mówi Bóg Izraela, o pasterzach, którzy mają paść mój naród: „Wy rozproszyliście moją trzodę, rozpędziliście i nie zatroszczyliście się o nią; oto Ja się zatroszczę o nieprawość waszych uczynków”.

Ja sam zbiorę resztę swego stada ze wszystkich krajów, do których je wypędziłem. Sprowadzę je na ich pastwisko, by miały coraz liczniejsze potomstwo. Ustanowię zaś nad nimi pasterzy, by je paśli; i nie będą się już więcej lękać ani trwożyć, ani trzeba będzie szukać którejkolwiek.

Oto nadejdą dni, kiedy wzbudzę Dawidowi Odrośl sprawiedliwą. Będzie panował jako król, postępując roztropnie, i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. W jego dniach Juda dostąpi zbawienia, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. To zaś będzie imię, którym go będą nazywać: «Pan naszą sprawiedliwością»”.

Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Wobec zamieszania, płaczu i głośnego zawodzenia wszedł i rzekł do nich: „Czemu robicie zgiełk i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi”. I wyśmiewali Go.

Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca, matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: „Talitha kum”, to znaczy: „Dziewczynko, mówię ci, wstań”. Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym nie wiedział, i polecił, aby jej dano jeść.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Bóg przez usta proroków zapowiada, że sam (osobiście) zatroszczy się o swój lud, tak jak pasterz o swoje owce. Przyprowadzi je na pastwisko, gdzie się nasycą. Mowa tu o Zbawicielu, o Jezusie, który jest Bogiem z nami, i który karmi nas swoim ciałem i swoją krwią. Czy doświadczasz tego, że Bóg osobiście troszczy się o Ciebie? Czy czujesz się nasycony będąc w Jego obecności?
• Owce należące do Boga będą płodne i rozmnożą się. Tylko tam, gdzie jest intymność, jest płodność. Również w życiu duchowym płodność jest możliwa dzięki głębokiej relacji z Żywym Bogiem, dzięki przyjmowaniu Jego życia. Czy obserwujesz rozwój swojego życia duchowego, czy przynosi ono owoce i czy dokonuje się w nim coraz głębsze Twoje zjednoczenie z Bogiem? Jeżeli nie, co może stać na przeszkodzie?
• Już nie będą się bały i nie będą gubić się ze strachu – wyrocznia Pana. Kiedy dajemy się prowadzić Bogu, Dobremu Pasterzowi i pełni ufności oddajemy Mu swoje życie, znika lęk wynikający z troski o sprawy doczesne lub związany z utratą siebie. Objawem życia Bożego w sferze naszej psychiki jest spadek poziomu lęku. Mamy odwagę wybrać dobro, które jest trudne, a które wcześniej napawało nas lękiem, np. urodzenie dziecka, pojednanie się z kimś, trudna rozmowa, pójście na ewangelizację etc.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, pragnę abyś Ty był moim Pasterzem. Pragnę z ufnością dać się Tobie prowadzić i powierzyć Tobie moje życie i wszystkie moje potrzeb

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?