Archiwum z dnia: 4 stycznia 2017

04.01.2017, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia wg św. Jana 1,35-42

Jan Chrzciciel stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: Oto Baranek Boży. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: Czego szukacie? Oni powiedzieli do Niego: Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz? Odpowiedział im: Chodźcie, a zobaczycie. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: Znaleźliśmy Mesjasza – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas – to znaczy: Piotr.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Postaw się na miejscu dwóch uczniów Jana. Wiele razy słyszeli od niego o Jezusie. Gdy Jezus przechodził, bez wahania poszli za Nim, zostawiając swojego dotychczasowego nauczyciela. Zastanów się czy jesteś gotów pójść za Jezusem, nawet jeśli wymagałoby to zmiany czegoś w twoim życiu? Czy jest coś, co ogranicza cię w podejmowaniu takich decyzji? Spróbuj to nazwać i oddać Jezusowi.
• W uczniach rozbudziło się pragnienie ujrzenia miejsca, w którym przebywał Jezus i spędzenia z Nim dnia. Tak bardzo im na tym zależało, że właściwie wprosili się do Niego. Okazało się, że ich pragnienie było zgodne z wolą Jezusa. Można powiedzieć, że w ten sposób Jezus ich powołał.
• Bóg i do nas mówi przez najgłębsze pragnienia, często właśnie przez nie powołuje nas do wypełniania Jego zamiarów. Zastanów się, czy umiesz odczytywać te najprawdziwsze pragnienia, leżące u podstaw twojego serca. Jakie one są? Proś Pana, aby On ukazał je tobie, prawdziwe, oczyszczone z egoizmu i ran. I aby dawał tobie odwagę pójścia za tymi pragnieniami, które On złożył w tobie.
• Po spotkaniu z Mesjaszem w sercu Andrzeja zrodziło się kolejne pragnienie podzielenia się tym doświadczeniem ze swoim bratem Szymonem. Czy i ty miałeś takie momenty w życiu, gdy odpowiedź na Boże wezwanie zrodziła w tobie prawdziwą radość, której nie mogłeś zostawić tylko dla siebie? Każde świadectwo, choćby najmniejsze, jest czynem miłości i pozwala innym doświadczyć Boga w swoim życiu. Dziękuj Panu za każdą taką sytuację, w której możesz powiedzieć: „Znalazłem Mesjasza”.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, pozwól mi usłyszeć Twoje wołanie i odpowiedzieć na nie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?