Archiwum z dnia: 23 stycznia 2017

23.01.2017, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

List do Hebrajczyków 9, 15. 24-28

Bracia:
Chrystus jest pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy. Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej świątyni, ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga, ani nie po to, aby się wielekroć sam miał ofiarować, jak arcykapłan, który co roku wchodzi do świątyni z krwią cudzą, gdyż w takim przypadku musiałby cierpieć wiele razy od stworzenia świata. A tymczasem raz jeden ukazał się teraz na końcu wieków, aby zgładzić grzech przez ofiarę z samego siebie. A jak postanowione ludziom raz umrzeć, potem zaś sąd, tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Wszelkie cudowne reklamy rozbudzają nasz apetyt i rozbudzają nowe potrzeby, które próbujemy zaspakajać. Zaspokojenie jest niestety tylko chwilowe a potem zwykle czujemy się oszukani i sfrustrowani. Okazuje się, że weszliśmy na niewłaściwą ścieżkę, która nie przynosi szczęścia i nie syci. Słowo Boże ukazuje właściwą ścieżkę, którą powinniśmy kroczyć. Tą ścieżka i tą drogą jest Jezus Chrystus. Autor do Hebrajczyków pisze bowiem: Chrystus jest pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy.
• Od tej obietnicy jesteśmy oddzieleni przez grzech i tylko w Jezusie możemy być uwolnieni od każdego naszego grzechu. Jezus bowiem jest tym, który przez ofiarę z samego siebie zgładził grzech każdego z nas. Od nas zależy, czy będziemy chcieli wejść na tą trudną ścieżkę. Zaproszenie bowiem Jezusa jest tylko punktem startowym. Czy zaprosiłeś Jezusa do swojego życia? Czy wystartowałeś na właściwej drodze? Podążanie tą drogą związane jest z nawracaniem się, a więc ujrzeniem swojego grzechu, żalem za ten grzech i przeproszeniem Jezusa za uczynione zło. Kolejnym kluczowym etapem jest przebaczenie sobie i innym, ponieważ bez tego etapu niemożliwe jest uzdrowienie.
• Czy odkryłeś, że twoim największym nieszczęściem jest Twój grzech (nie twój współmałżonek, krnąbrne dzieci, czy złośliwy sąsiad)? Czy odkryłeś moc sakramentu pojednania? Jak często przystępujesz do sakramentu pojednania? Czy doświadczasz tego, że Jezus nie chce ci dokopać, ale pomóc i nadać sens twojemu życiu? Kto jest twoim prawdziwym, a nie iluzorycznym przeciwnikiem ?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, pozwól mi odkryć moje prawdziwe nieszczęście. Pozwól mi radykalnie opowiedzieć się za Tobą. Proszę Cię o dar nawracania się.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?