Archiwum z dnia: 16 stycznia 2017

16.01.2017, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

List do Hebrajczyków 5, 1-10

Każdy arcykapłan, spomiędzy ludzi brany, dla ludzi jest ustanawiany w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy. Może on współczuć tym, którzy nie wiedzą i błądzą, ponieważ sam podlega słabości. I ze względu na nią powinien tak za lud, jak i za samego siebie składać ofiary za grzechy. A nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron.
Podobnie i Chrystus nie sam siebie okrył sławą przez to, iż stał się arcykapłanem, ale uczynił to Ten, który powiedział do Niego: «Ty jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem», jak i w innym miejscu: «Ty jesteś kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka». Z głośnym wołaniem i płaczem, za swych dni doczesnych, zanosił On gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości.I chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają, nazwany przez Boga arcykapłanem na wzór Melchizedeka.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Każdy chrześcijanin jest kapłanem, ponieważ wraz z chrztem świętym namaszczony zostaje na kapłana, proroka i króla.  Kapłan to ktoś, kto składa ofiarę. Jaką ofiarę ze swojego życia składasz? Być chrześcijaninem oznacza bycie drugim Chrystusem, a więc i być kapłanem na wzór Melchizedeka. Aby pełnić dobrze posługę kapłańską potrzebujemy doświadczyć głęboko swojej słabości i kruchości. Autor do Hebrajczyków pisze bowiem, że może on współczuć tym, którzy nie wiedzą i błądzą, ponieważ sam podlega słabości. I ze względu na nią powinien tak za lud, jak i za samego siebie składać ofiary za grzechy. Czy akceptujesz swoje słabości? Czy odkryłeś sens duchowy swoich słabości?
• Kapłan ze swojej istoty musi być być człowiekiem posłuszeństwa. Autor Listu do Hebrajczyków przypomina w jaki sposób Chrystus nauczył się posłuszeństwa. I chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają, nazwany przez Boga arcykapłanem na wzór Melchizedeka. Kapłan uczy się swojego posłuszenstwa właśnie przez cierpienie, które po ludzku nie ma sensu, a w planach Bożych jest narzędziem zbawiania człowieka. Co robisz ze swoim cierpieniem? Czy potrafisz łączyć je z cierpieniem Jezusa i doświadczać nowego życia?
• Czy odkryłeś swoje kapłaństwo wypływające z chrztu świętego? Kapłan to także człowiek wstawiający się za innych na modlitwie. Jak często wstawiasz sie za innych na modlitwie? Jak często walczysz o innych na modlitwie? Czy potrafisz akceptować swoje trudne doświadczenia, dzięki którym Jezus uczy cię posłuszenstwa?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję, ze jesteś moim kapłanem. Dziękuję, że wstawiasz się za mną. Pozwól mi odkryć moje własne kapłaństwo i zastosować je w praktyce.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?