Archiwum z dnia: 20 stycznia 2017

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO BYĆ ŚWIADKIEM EWANGELII

20.01.2017, piątek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 3,13-19

Jezus wszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy.
Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • „…przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, …”  –  od początku swojej działalności Pan Jezus gromadzi wokół siebie uczniów, którzy towarzyszą Mu, gdzie naucza. Spośród nich wybiera Dwunastu. Będą mu towarzyszyli podczas całej Jego działalności, a po Jego zmartwychwstaniu, staną się w Kościele Jego naocznymi świadkami i będą głosić Żydom i poganom Jego naukę.
  • Dzisiaj również Pan Jezus powołuje do bycia Jego apostołem i świadkiem. Przez Chrzest św. zostaliśmy włączeni do społeczności Kościoła, którego misją jest między innymi głoszenie Dobrej Nowiny. Czy mam świadomość mojego powołania do bycia świadkiem i głoszenia Ewangelii. Czy widzę i rozpoznaję, jak mam to czynić? Czy ma to być wierne realizowanie mojego powołania? Czy jest to może wezwanie do innego działania?
  • Szczególną rolę w głoszeniu Ewangelii pełnią kapłani.  Czy modlę się w ich intencji, aby wiernie i wytrwale pełnili swoje powołanie?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, dziękuję Ci za łaskę bycia Twoim uczniem i radość niesienia Twojej Ewangelii. Proszę, abyś pokazywał, jak mam o Tobie świadczyć i uzdalniaj mnie do tego.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?