CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO SPOTYKAĆ SIĘ Z PANEM CODZIENNIE
18.01.2017, środa
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Marka 3,1-6
W dzień szabatu Jezus wszedł do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć.
On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: «Podnieś się na środek!» A do nich powiedział: «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie uratować czy zabić? » Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!» Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.
A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Jezus po raz kolejny dokonuje znaku w dzień szabatu. Dla ludu Izraela, a więc i dla Jezusa, był to dzień święty, przeznaczony na modlitwę i odpoczynek, dzień, w którym wyrażała się jedność między Bogiem a ludem Izraela. I właśnie w ten dzień Jezus ukazuje ludziom zgromadzonym na modlitwie w synagodze realną miłość Boga – uzdrawia człowieka z niesprawną ręką.
- Spróbuj zastanowić się czym jest dla ciebie niedziela? Czy niedzielna liturgia Eucharystii jest dla ciebie spotkaniem z realnym Bogiem? Czy żyjesz tą liturgią cały dzień – to znaczy, czy przez cały dzień spotykasz Pana? Jak się to dokonuje? Może w rodzinie, przyjaciołach, Słowie Bożym, pięknie stworzonego świata? Być może jest coś, nad czym trzeba popracować lub z czegoś zrezygnować, aby niedziela rzeczywiście stała się dniem spędzonym z Panem?
- Niedziela jest szkołą, w której uczymy się trwać w obecności Pana. To doświadczenie przenosi się na cały tydzień, na całe życie. Dzięki niedzieli zaczynamy żyć liturgią na co dzień, to znaczy spotykać Pana codziennie (nawet wtedy, gdy nie mamy możliwości uczestnictwa w Eucharystii).
- Trwając w obecności Pana dziękuj za dar Eucharystii, w której Go spotykasz. Proś Pana, aby pogłębiał twoje przeżywanie liturgii i całej niedzieli, aby jej doświadczenie promieniowało na całe twoje życie.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, pragnę się spotykać z Tobą codziennie.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
