CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO KARMIĆ SIĘ SŁOWEM BOŻYM I CHLEBEM ŻYCIA
11.02.2017, sobota , Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Marka 8, 1-10
W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: «Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. I jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka». Odpowiedzieli uczniowie: «Jakże tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?». Zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem». I polecił tłumowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je podawali. I podali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo, i polecił je rozdać. Jedli do syta, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił. Zaraz też wsiadł z uczniami do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty.
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Bądź uwielbiony Boże! Proszę ześlij Ducha Św. z Jego darami, bym przyjął sercem Słowo, które dziś dla mnie przygotowałeś.
Pan Jezus nie jest chyba dobrym przywódcą. Idą za nim tłumy, a On prowadzi je na miejsce pustynne. Gdzie tu logika? Gdzie planowanie? Przecież na pustyni nie mają szansy, by zakupić jakieś jedzenie. Są tam przecież całkowicie bezradni. I On, Syn Boży dopuścił do tego. Dlaczego? Co chcce przez to pokazać?
- Każdy z nas jest bardzo zabiegany. Co dzień samodzielnie rozwiązujemy setki ważnych spraw. Jezus dobrze wie, jak wygląda nasze życie, bo obserwuje je uważnie „Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść„. A gdy stajemy w obliczu sytuacji, w której po ludzku nie da się nic zrobić, wtedy wkracza i po prostu staje się cud. Dobrze wie, że podażanie za Nim jest bardzo trudne i wyczerpujące. Rozumie, że bez Jego pomocy upadniemy. Grzech jest przecież wciąż w nas zwłaszcza u tych, którzy długo szukali drogi do Boga. ” I jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka„. Dlatego wyprowadza nas na „pustynię” i daje „pokarm”. „Pustynia” to czas i miejsce gdzie sam spotykasz się z Nim na modlitwie i słuchaniu Słowa. „Pokarm” to Eucharystia, którą daje nam w czasie każdej Mszy Św. Czy korzystasz z tych darów? Czy raczej sam „bierzesz wszystko na klatę”?
- Zapraszam Cię byś codziennie szukał swojego miejsca pustynnego na spotkanie z Jezusem. Wydziel czas oraz miejsce, tak byś w samotności i ciszy mógł być tylko z Nim. Nie zapomnij też o Kominii Św. przyjmowanej nie tylko w niedzielę, lecz jeśli dasz radę także w tygodniu. A wtedy doświadczysz cudu Miłosci Bożej w swoim życiu.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuje Ci Jezu za dar Eucharystii. Dziękuje, że dałeś mi możliwość przyjmowania Ciebie samego, Boga, do mojego serca. Dziękuje Ci za ten wielki dar Chleba Życia, które daje siły na to by iść za Tobą trudną drogą ewangelii.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
