Archiwum z dnia: 13 lutego 2017

13.02.2017, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 8, 11-13

Faryzeusze zaczęli rozprawiać z Jezusem, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku. On zaś westchnął w głębi duszy i rzekł: «Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę, powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu». A zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Faryzeusze nieraz wystawiali Jezusa na próbę żądając od Niego znaku, a odpowiedź Jezusa była podobna: żadnych znaków. Łukasz Ewangelista pisze tylko o jednym znaku Jonasza, a był to znak nawrócenia dla Niniwy. To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda zanku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz. (Łk 11, 29. 32) Bóg żywy wzywa każdego człowieka zawsze i wszędzie do nawrócenia. To jest podstawowy Boży znak, który Bóg objawia człowiekowi. Czy odczytujesz Boga nawołującego do nawrócenia w twoim życiu osobistym? W jaki sposób się to wyraża?
• Człowiek może być wystawiany na próbę przez samego Boga. Wystawić na próbę oznacza postawić nas w takiej sytuacji, w której ujawnia się, co rzeczywiście kryje się w nas samych. Próba to taki moment w życiu, w którym doświadczamy czegoś, co przerasta nasze możliwości, kiedy dotykamy naszych ludzkich granic i bezradności. Bóg wystawia nas na próbę nie dla zabawy, lecz abyśmy lepiej poznali siebie, abyśmy zobaczyli ku czemu naprawdę skłania się nasze serce lub w ogóle w kim/w czym pokładamy naszą ufność. Czy potrafisz rozeznawać czas próby w swoim życiu? Jak się wówczas zachowujesz? Jak wygląda wówczas twoja wiara?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za mój czas próby. Dziękuję, że mogę wówczas poznawać siebie do głębi.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?