Archiwum miesięcy: październik 2017

31.10.2017, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 13, 18-21

Jezus mówił: «Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało się wielkim drzewem, tak że ptaki podniebne zagnieździły się na jego gałęziach». I mówił dalej: «Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Ziarno gorczycy jest małe, ale nie najmniejsze. Faktycznie, może z niego wyrosnąć drzewo, czy raczej ogromny krzew (do 5 metrów), ale tylko i wyłącznie, gdy trafi ono na bardzo dobrą glebę. W warunkach uprawy jest to średnia roślina, która jest zaliczana do rodziny kapustowatych. Krzew gorczycy wzrasta bardzo szybko, co faktycznie uniemożliwia ptakom założenie gniazd. Te niezgodności pokazują, że w tym obrazie nie jest ważna roślina, rolnik czy ptaki lecz proces. Królestwo Boże to ukryta w ziarnie gorczycy moc, która przeradza się bez udziału rolnika, w siłę i dynamikę wzrostu. Czy jesteś świadom, że wzrost Twojej wiary to skutek łaski Bożej, a naszym zadaniem jest przede wszystkim otwarcie serca (dobra gleba) oraz przyjęcie Ewangelii (zasadzenie ziarna). WIARA to Boże działanie, lecz gdy spróbuję „kontrolować” Boga w swoim życiu to moja wiara będzie co najwyżej „kapustą”.
• Zakwas nie jest tym samym co drożdże (zawierające pewien rodzaj bakterii). Zakwas był w starożytności kawałkiem fermentującego ciasta na chleb. Ciekawe jest to, że kobieta zakwasza 3 miary mąki (1miara to ok. 13 litrów), z których można upiec 100-150 chlebów! Kto piecze na raz tyle chlebów?! To znowu obraz mocy łaski Bożej, która coś co jest „zepsute” włącza w wielkie dzieło, którego rezultatem jest dobro. Czy czujesz czasami, że jesteś chyba ostatnim, kogo można nazwać chrześcijaninem? Czy brak czasu, zabieganie, powtarzające sie wciąż grzechy nie powodują, iż nie widzisz w sobie wiary, nie potrafisz być świadkiem Jezusa? Jeśli tak, to jesteś zakwasem, który jeśli pozwolisz, Bóg wrzuci w coś niewiarygodnie wielkiego, w coś co przekracza logikę i rozsądek, by wynikło z tego dobro. Dobro jak 150 chlebów, które mogą nakarmić tłum ludzi! Musisz Mu jedynie zaufać i pozwolić działać w swoim życiu. Czy tego pragniesz? Czy jesteś gotowy na wielkie i dynamiczne dzieła Boże w swoim życiu?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu dziekuję Ci, że pomimo mojej małości oraz zepsucia grzechem pragniesz mnie zbawić. Oddaje Ci moje życie w pełni, bez warunków i takie jakie jest. Prosze przemieniaj mnie oraz innych Twoją miłością.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?