Archiwum z dnia: 4 października 2017

04.10.2017, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 9,57-62

Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś powiedział do Niego: «Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz».Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki podniebne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć».
Do innego rzekł: «Pójdź za Mną». Ten zaś odpowiedział: «Panie, pozwól mi najpierw pójść pogrzebać mojego ojca». Odparł mu: «Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże».
Jeszcze inny rzekł: «Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu». Jezus mu odpowiedział: «Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Pójdź za mną”; pójść, tzn. nie stać w miejscu, nie zatrzymywać się na tym co jest, nie dążyć za wszelką cenę do zachowania tego co mamy. Jesteśmy wzywani do stałego wzrostu, do stałego zostawiania wszystkiego co wygodne, łatwe i podejmowania trudu podnoszenia krzyża. Czy dbam o rozwój duchowy? W jaki sposób (czytanie dobrej prasy, lektury, sakramenty, podejmowanie bezinteresownych działań na rzecz innych, …)?
• Pójście za Jezusem jest bardzo wymagające. Wiąże się to z postawieniem Jezusa ponad wszystko. On potrzebuje ludzi zdecydowanych nawet na tak radykalne kroki, jak rezygnacja z domu, rozstanie z rodziną, niedopełnienie obowiązków (w tamtym środowisku okazywanie czci rodzicom zarówno za życia jak i po śmierci należało do najważniejszych przykazań; okres pochówku – od śmierci do ostatecznego pochówku, czyli złożenia kości w urnie trwał rok). Letni chrześcijanin nie pociągnie przykładem. „Obyś był zimny albo gorący!” (Ap 3,15). Ile jestem w stanie poświęcić dla Boga?
• Celem kroczenia za Jezusem jest zbawienie nas i ludzi, których Bóg stawia na naszej drodze. Troska o to nie może być więc dodatkiem do naszego życia, ale pryzmatem do wszystkich podejmowanych działań. Mamy nieustannie mieć przed oczami cel naszego życia – niebo. „Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi” (Kol 3,2). Czy sprawa zbawienia jest dla mnie priorytetem?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: „Daj mi poznać drogi Twoje, Panie, i naucz mnie Twoich ścieżek! Prowadź mnie według Twej prawdy i pouczaj, bo Ty jesteś Bóg, mój Zbawca, i w Tobie mam zawsze nadzieję”. (Ps 25,4-5).

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?