Archiwum z dnia: 24 października 2017

24.10.2017, wtorek Wspomnienie św. Antoniego Marii Clareta, biskupa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 12, 35-38

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Biodra są w Biblii symbolem siły ludzkiej i witalności. Natomiast przepasanie ich symbolizuje gotowość do wyruszenia w drogę, do podjęcia jakiejś pracy lub działania. Tak było w Egipcie, gdy podczas Paschy wszyscy stali, mieli sandały na nogach i przepasane biodra. O jakiej sile mówi Jezus? Przecież nie chodzi tu o siłę mięśni. Wyjaśnia to Piotr pisząc w 1P 1,13 „Dlatego przepasawszy biodra waszego umysłu, bądźcie trzeźwi, miejcie doskonałą nadzieję na łaskę„.
• Bóg obdarzył nas rozumem i zaprasza byśmy rozwijali swoją wiarę także przez naukę. Pamiętam czas w moim życiu, jeszcze nie tak dawno, gdy pomijałem artykuł, reportaż czy film tylko dlatego, że były chrześcijańskie. Uważałem, że są niepotrzebne, naiwne a często ich treść irytowała mnie bez powodu. Gdy teraz odkrywam wspaniałe rozważania Ojców Kościoła, mądrość Katechizmu, różnych książek czy też bogactwo filmu oraz reportażu chrześcijańskiego zaczynam rozumieć, że „przepasanie” to także rozwój wiedzy o Bogu i Kościele.
• Jako chrześcijanin jestem powołany by głosić Ewangelię. Moim świadectwem może być to, jak żyję, wychowuję dzieci, o czym rozmawiam w pracy i jak mówię o Bogu. Jednak głoszenie musi być wiązane z wyjściem ze swego kręgu komfortu, bezpieczeństwa zanjomych, rodziny lub wspólnoty. To wyjście zawsze jest do świata, który jest w ciemności grzechu. Dlatego otrzymujemy od Boga wiarę, która jest światłem w ciemności. Oświetla to co jest wokoło, wskazuje innym drogę ale także wystawia na cel złych duchów chroniących się w mroku. Lecz nie ma się czego obawiać, bo Jezus przyjdzie i wynagrodzi trud każdemu, kto czuwa. Przyjmie cię do swojej Chwały i będzie ci usługiwał.
• Znajdź więc dziś jakąś dobrą ksiązke katolicką, wyszukaj reportaż luib film, który przybliży ci Słowo Boże lub zbliży cię do Niego. Zaryzykuj i „przepasz biodra umysłu”.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu proszę o Ducha mądrości, rozwagi i cierpliwości bym mógł Cię lepiej poznać. Nauczyć mnie, jak ewangelizować i być światłem dla innych. Jezu Ufam Tobie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?