Archiwum z dnia: 8 października 2017

08.10.2017, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

List św. Pawła do Filipian 4, 6-9

Bracia: O nic się już nie martwcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie. Na koniec, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym – to bierzcie pod rozwagę. Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszeliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• O nic się już nie martwcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu – czy często się martwisz? Jaki masz odruch w sytuacji prowokującej do zmartwienia? – pojawia się złość, smutek, gorączkowe rozmyślanie… a może modlitwa – zawierzenie Bogu, prośba, błaganie… dziękczynienie?
• przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem – za co dziękować? Niezbyt oczywiste to połączenie: błaganie z dziękczynieniem. Kiedy dzieje się coś złego, trudnego wyrazem naszego zaufania Bogu jest zwrócenie się do Niego z prośbą. Dlaczego nie przychodzi wtedy na myśl, by dziękować? Kiedy o coś prosisz bliską osobę, to zazwyczaj od razu dziękujesz, dlaczego? Bo masz pewność, że prośba zostanie spełniona – bo znasz tę osobę, polegasz na niej, wierzysz jej miłości, dobroci jaką ma dla ciebie. Czy z Bogiem jest inaczej? Czy brak podziękowania nie oznacza braku wiary – w Jego potęgę i w Jego miłość? I odwrotnie – dziękowanie „z góry” świadczy o wierze. Nie tylko w to, że Bóg ma moc działać i spełni moją prośbę. Także w to, że cokolwiek Bóg uczyni, będzie to dobre, choć niekoniecznie zgodne z twoim planem. Słowo Boże obiecuje, że Bóg z tymi, którzy go miłują współdziała we wszystkim dla ich dobra (Rz 8,28), więc możesz dziękować Bogu w ciemno i za wszystko wierząc, że Bóg jest miłością (1 J 4,8). Możesz Go nawet uwielbiać uznając w ten sposób, że On jest Panem tej sytuacji i ma dla niej najlepsze rozwiązanie.
• Próba dziękowania „w ciemno” może pokazać prawdę o sercu – bo jak pisze św. Jan: W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk (1 J 4,18), ponieważ: Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam (1 J 4,16) – czy w Twoim sercu jest jeszcze miejsce na lęk przed Bogiem, na ile uwierzyłeś Bożej miłości?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Ci Boże, że jesteś dobry i masz dobre dary dla swoich dzieci. Proszę Cię Panie, napełnij mnie miłością, która usunie wszelki lęk, pragnę Ci bezgranicznie ufać.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?