Archiwum z dnia: 11 października 2017

11.10.2017, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga proroka Jonasza 4,1-11

Gdy Bóg przebaczył Niniwitom, nie podobało się to Jonaszowi i oburzył się. Modlił się więc do Pana i mówił:
«Proszę, Panie, czy nie to właśnie miałem na myśli, będąc jeszcze w moim kraju? Dlatego postanowiłem uciec do Tarszisz, bo wiem, że Ty jesteś Bogiem łagodnym i miłosiernym, nieskorym do gniewu i bogatym w łaskę, litującym się nad niedolą. Teraz, Panie, zabierz mi, proszę, moje życie, albowiem lepsza dla mnie śmierć niż życie».
Pan odrzekł: «Czy uważasz, że słusznie jesteś oburzony?»
Jonasz wyszedł z miasta, zatrzymał się po jego wschodniej stronie, tam zrobił sobie szałas i usiadł w cieniu, aby widzieć, co się będzie działo w mieście. A Pan Bóg sprawił, że krzew rycynusowy wyrósł nad Jonaszem, by cień był nad jego głową i żeby mu ująć jego goryczy. Jonasz bardzo się ucieszył tym krzewem. Ale z nastaniem brzasku dnia następnego Bóg zesłał robaczka, aby uszkodził krzew, tak iż usechł.
A potem, gdy wzeszło słońce, zesłał Bóg gorący wschodni wiatr. Słońce tak prażyło Jonasza w głowę, że zasłabł. Życzył więc sobie śmierci i mówił: «Lepiej dla mnie umrzeć, aniżeli żyć».
Na to rzekł Bóg do Jonasza: «Czy słusznie się oburzasz z powodu tego krzewu?» On odpowiedział: «Słusznie jestem śmiertelnie zagniewany». Rzekł Pan: «Tobie żal krzewu, którego nie uprawiałeś i nie wyhodowałeś, który w nocy wyrósł i w nocy zginął. A czyż Ja nie powinienem okazać litości Niniwie, wielkiemu miastu, gdzie znajduje się więcej niż sto dwadzieścia tysięcy ludzi, którzy nie odróżniają swej prawej ręki od lewej, a nadto mnóstwo zwierząt?»

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jonaszowi „nie podobało się” postępowanie Boga wobec pogan i „oburzył się”. Nie dostrzegł wysiłku Niniwitów włożonego w pokutę i nie zauważył, że został posłany właśnie po to, by mieszkańcy miasta się nawrócili. Niniwa była miejscem pogańskim, nie zasługującym na szacunek Żydów, była synonimem wroga. Przez taką sytuację, Bóg pouczył Jonasza o tym, że miłosierdzie należy się każdemu, nawet wrogowi.
• Często nie podoba nam się co robi Bóg, złościmy się na Jego brak reakcji, lub działanie zupełnie różne od naszych oczekiwań. Ale On mówi, że „moje myśli  nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami” (Iz 55,8). Troszczy się o dobro każdego człowieka, nie tylko moje. Widzi więcej i szerzej, zna zakamarki każdego serca i wie co jest dobre dla każdego z nas. Jaka byłaby moja reakcja, gdybym był na miejscu Jonasza? Dlaczego?
• „czyż Ja nie powinienem okazać litości Niniwie”; Bóg jest cierpliwy, pozwala człowiekowi dostrzec popełniane błędy i daje mu czas na poprawę. Choć raz zmarnowana okazja do poprawy już się nie powtórzy, to Bóg w swoim ogromny miłosierdziu daje człowiekowi wciąż kolejne szanse. Wynajduje przeróżne sposoby i osoby, aby dotrzeć do grzesznika. Tylko ktoś kto kocha jest zdolny do takiej wspaniałomyślności.
• „Ty jesteś Bogiem łagodnym i miłosiernym, nieskorym do gniewu i bogatym w łaskę, litującym się nad niedolą”; Kim dla mnie jest Bóg? Jaki jest? Czy wierzę, że zależy Mu na mnie? Czy ufam Jego miłosierdziu, czy raczej obawiam się Jego surowości?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: „Daj mi poznać drogi Twoje, Panie, i naucz mnie Twoich ścieżek! Prowadź mnie według Twej prawdy i pouczaj, bo Ty jesteś Bóg, mój Zbawca, i w Tobie mam zawsze nadzieję”. (Ps 25,4-5).

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?