CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO POMNOŻYĆ DARY

27.08.2022, sobota , Św. Moniki

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 25,14-30

Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:
«Podobnie jest z królestwem niebieskim jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obieg i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i, rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana.
Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!”
Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: „Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!”
Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: „Panie, wiedziałem, że jesteś człowiekiem twardym: żniesz tam, gdzie nie posiałeś, i zbierasz tam, gdzie nie rozsypałeś. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!” Odrzekł mu pan jego: „Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że żnę tam, gdzie nie posiałem, i zbieram tam, gdzie nie rozsypałem. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz – w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Słowo „talent” kojarzy nam się w j. polskim z jakimiś specjalnymi uzdolnieniami (np. talent muzyczny lub plastyczny). Jednak talent, o którym mowa w przypowieści to po prostu ówczesna jednostka wagowa i monetarna używana w starożytności na Bliskim Wschodzie i w Grecji.
• Dzisiejsza przypowieść dotyczy zatem każdego z nas, nie tylko tych szczególnie obdarowanych. Talentem, który mamy puścić w ruch jest wszystko co mamy, wszystkie zdolności, szanse na czynienie dobra, ale również (tak!) nasze ułomności i zranienia. Wszystko możemy puścić w obrót („oddać bankierom”) – czyli wypuścić z rąk, oddać Bogu – aby pomnożyło się dobro.
• Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana! Każdy z dobrych sług otrzymuje tę sama nagrodę, choć przynoszą różną liczbę talentów! Każdy z nas dostał dokładnie tyle, ile potrzebuje do zbawienia, choć każdy co innego, każdy inaczej.
• Co łączy postawę dobrych sług? Oni wypuścili swoje dary z ręki, tzn. oddali je, nie zatrzymali przy sobie, nie zakopali. Czy oddajesz Bogu to kim jesteś, swoja historię życia, to co posiadasz, aby to przemieniał i pomnażał dobro? Czy służysz innym tym, co otrzymałeś od Boga?
• Co charakteryzowało postawę złego sługi? Był to lęk: Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Bóg zaprasza Ciebie, abyś odważył się Mu zaufać i pozwolił Mu działać w twoim życiu. Aby to się stało, powierz Jemu kontrolę nam tym czym jesteś i co posiadasz, aby twój „kapitał” był pomnożony.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, dziękuję Ci za wszystkie Twoje dary. Pragnę oddać Tobie chwałę służąc nimi innym ludziom.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?