Archiwum z dnia: 13 września 2022

13.09.2022, wtorek , Św. Jana Chryzostoma, biskupa i doktora Kościoła

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 7, 11 – 17

Jezus udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a podążali z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy przybliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego – jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta.
Na jej widok Pan zlitował się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Potem przystąpił, dotknął się mar – a ci, którzy je nieśli, przystanęli – i rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań!» A zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce.
Wszystkich zaś ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg nawiedził lud swój». I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jezus na swojej życiowej drodze tłumy spotykał wielokrotnie, ale tłum z konduktem żałobnym spotkał ten jedyny raz. Tak przynajmniej podaje św. Łukasz. W opisywaym tylko przez niego wydarzeniu Jezus jest osobą działającą słowem i czynem. To On wskrzesza umarłego syna wdowy. To On rozmawia najpierw z matką a potem z jej synem. To On wreszcie oddaje wskrzeszonego syna matce. Syn i matka – matka i syn; które z nich Jezus wyróżnia? Wydaje się, że matkę. To na jej widok się wzrusza i to jej oddaje żywego syna, okazując jej miłosierdzie. Mimo, że ona nie prosi, Jezus działa z mocą. Bierze sprawy w swoje ręce poruszony płaczem owdowiałej kobiety, która utraciła syna. Według tradycji żydowskiej utraciła wszystko.

• Jezus wzrusza się po ludzku, podobnie jak to czyni po śmierci Łazarza. W tym wypadku to On zapłakał wzburzony i zatrwożony, patrząc na cierpienie Marty, Marii i jej przyjaciół. Patrząc na rozżaloną matkę daje jej do zrozumienia, że nie chce widzieć jej we łzach lecz spokojną i radosną (zob.: J. Escriva, To Chrystus przechodzi), wszak po to przyszedł na świat, aby uczynić nas szczęśliwymi. On pragnie, aby Jego radość w nas była i aby ta radość była pełna (zob.: J, 15,11). On przemienia nasz smutek w radość (zob.: J 16, 20). Czy wierzysz w to? Czy pozwalasz Mu się przemieniać, uzdrawiać i obdarowywać? Czy doświadczyłeś (-aś) radości obdarowywania przez Pana? Jaki to był dar? Czy potrafiłeś (-aś) zachować go w swoim sercu i trwać w radości?

• Jezus żywego syna oddaje matce niejako w prezencie; daruje ponownie, aby ich relacja, radość i miłośc trwały nadal. Zastanów się ile razy Jezus sprawił ci radość? Czy ta radość była wyrazem spokoju czy wywołała u ciebie lęk? A może bojaźń Boża była powodem zdrowego entuzjazmu jaki pojawił się w obecnym przy cudzie tłumie w Nain? Ludzie dostrzegli wówczas, że „Bóg ich nawiedził”  i zaczął działać w ich historii. Czy dostrzegasz zbawcze działanie Boga w swoim życiu? Jaka jest wówczas twoja reakcja? Czy potrafisz być wdzięczny, dziękować, błogosławić, śpiewać hymny i wielbić Go w tym co otrzymujesz?  Czy potrafisz świadczyć o Nim i głosić Jego Nowinę? Wszak „On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością (…) Jego łaska trwa na wieki a Jego wierność przez pokolenia” (zob.: Ps 100, 3. 5 ).

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Badź uwielbiony Panie w Twoim codziennym przychodzeniu do mnie i obdarowywaniu mnie swoją mocą. Bądź uwielbiony w swoim boskozbawczym działaniu i w Twoim miłosierdziu. Bąź uwielbiony w Twojej pracy nad moim uświęcaniem.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?