Archiwum z dnia: 27 września 2022

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM PIELĘGNUJĄC DOBRE CNOTY I KSZTAŁTUJĄC POŻĄDANE UCZUCIA

27.09.2022, wtorek , Św. Wincentego a Paulo, prezbitera

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 9, 51 – 56

Gdy dopełniały się dni wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jeruzalem, i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i weszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by przygotować Mu pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jeruzalem.
Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: «Panie, czy chcesz, byśmy powiedzieli: Niech ogień spadnie z nieba i pochłonie ich?» Lecz On, odwróciwszy się, zgromił ich.
I udali się do innego miasteczka.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • W naszej codzienności często doświadczamy napięć, nieporozumień, konfliktów; wpadamy w złość, zniechęcenie czy zwykłą pretensję i reagujemy bardzo różnie. Niejednokrotnie gwałtowne poczynania są niewspółmierne do sytuacji. Chcemy zaistnieć, podkreślić swoje zdanie, za wszelką cenę potwierdzić, że mamy rację. Święty Łukasz w dzisiejszej perykopie ukazuje nam reakcję Jakuba i Jana, którzy jako posłańcy zostali wysłani przez Jezusa, „by przygotować Mu pobyt” w pewnym miasteczku samarytańskim. Jezus bowiem po publicznej działalności w Galilei udaje się do Jerozolimy, by tam wypełnić plan Ojca. Wybiera drogę prostą, przez Samarię, nieprzychylną Żydom. Niestety, nie zostaje przyjęty. To dla Niego nic nowego. Ciągle przecież był odrzucany – od Betlejem, przez Nazaret, po Golgotę. Uczniowie jednak nie mogą zrozumieć zaistniałej sytuacji i reagują bardzo ostro. Chcą, by ogień spadł z nieba i pochłonął niegościnnych mieszkańców.
  • W Starym Testamencie ogień był symbolem gniewu Bożego, sądu i kary (zob.: 2 Krl 1, 10 – 14, Ez 15, 17) a zasada Hammurabiego „oko za oko, ząb za ząb” była na porządku dziennym. Jakub i Jan są przekonani o słusznym postępowaniu. Nie rozumieją jeszcze Jezusowego nakazu miłości nieprzyjaciół i dlatego chcą pomsty i kary na Samarytanach za odrzucenie Tego, który głosi  Boże królestwo. Zgromienie ich przez Jezusa musiało być dla nich zdziwieniem. Mistrz poucza czynem. Jest świetnym pedagogiem, który wie, że „słowa uczą, a przykłady pociągają” (Tytus Liwiusz). Łukaszowe „i udali sie do innego miasteczka” świadczy o wielkiej miłości Jezusa i poszanowaniu innych. Jezus pokazuje im, czego wymaga od tych, którzy idą za Nim. On nie przynosi ognia, który niszczy, karze i pożera, lecz ogień Bożej miłości, cierpliwości, łagodności i wyrozumiałości, który oczyszcza i przemienia ludzkie serca i życie człowieka. Pragnie, by uczniowie nie zapominali, iż nie przyszedł ludzi zgubić lecz zbawić (zob.: J 3, 17), a gorliwość o sprawy Boże nie powinna przejawiać się w szorstkości czy gwałtowności.
  • Jak ja reaguję na odrzucenie i niechęć ze strony innych? Czy jestem „synem (córką) gromu”, jak Jakub i Jan, czy w swoim życiu przyjmuję postawę Jezusa? Czy potrafię być miłosiernym i wyrozumiałym jak Mistrz i przebaczać z miłością? Czy potrafię pielęgnować dobre cnoty i kształtować pożadane uczucia? Czy się o nie modlę? Czy pomagam innym w zmianie myślenia i postępowania?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, mój Mistrzu i Panie, pomagaj mi zrozumieć moją codzienność, a niszczące uczucia gniewu czy złości oczyszczaj i przemieniaj w dar miłości, akceptacji i zrozumienia innych.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?