Archiwum z dnia: 4 marca 2024

04.03.2024, poniedziałek , Święto św. Kazimierza, królewicza

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Syracydesa 51,13-20

Będąc jeszcze młodym, zanim zacząłem podróżować, szukałem jawnie mądrości w modlitwie. U bram świątyni prosiłem o nią i aż do końca szukać jej będę. Z powodu jej kwiatów, jakby dojrzewającego winogrona, serce me w niej się rozradowało, noga moja wstąpiła na prostą drogę, od młodości mojej idę jej śladami. Nakłoniłem tylko trochę ucha mego, a już ją otrzymałem i znalazłem dla siebie rozległą wiedzę. Postąpiłem w niej, a Temu, który mi dał mądrość, chcę oddać cześć. Postanowiłem bowiem wprowadzić ją w czyn, zapłonąłem gorliwością o dobro i nie doznałem wstydu. Dusza moja walczyła o nią i z całą starannością usiłowałem zachować Prawo; ręce wyciągałem w górę, a błędy przeciwko niej opłakiwałem. Skierowałem ku niej moją duszę i znalazłem ją dzięki czystości; z nią od początku zyskałem rozum, dlatego nie będę opuszczony.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Noga moja wstąpiła na prostą drogę – mówi autor natchniony – z powodu kwiatów mądrości. Prostota, prostolinijność są bardzo cenne nie tylko w oczach Bożych, ale i w relacjach międzyludzkich. Kościół także zachęca nas do modlitwy prostoty – stawania przed Panem Bogiem z pustymi rękami, w prawdzie o sobie, w trwaniu w ciszy i obecności. Do takiej modlitwy dążymy – mniej lub bardziej świadomie – idąc drogą duchowego rozwoju. Stopniowo człowiek pozbywa się balastu, fajerwerków, chęci zaimponowania sobie lub innym, duchowego łakomstwa, uganiania się za charyzmatycznymi rekolekcjonistami lub wysoce intelektualnymi wykładowcami prawd wiary. Bardziej koi go obecność Boża we wpadających zza chmur do mieszkania promieniach słońca niż w natchnionych (i często niestety przegadanych) modlitwach i adoracjach.
• Zawsze mnie to frapuje: mądrość jest darem, a więc nie da się na nią zasłużyć – a zarazem Słowo wyraźnie ukazuje, że trzeba podjąć o nią starania. Myślę, że odpowiedzią na ten dylemat jest współpraca z łaską, czyli mój wysiłek włożony w relację z Panem Bogiem ze świadomością, że wszystko jest łaską. Wciąż się tego uczę, bo łatwo przeginać albo w jedną stronę i wszystkim zbytnio się stresować, oparłszy się na sobie, albo w drugą stronę i zbyt łatwo lekceważyć swoje możliwości i wpływ na rzeczywistość. Potrzebna mi mądrość.
• Postąpiłem w niej, a Temu, który mi dał mądrość, chcę oddać cześć – pisze dalej autor księgi Syracha – a więc mądrość nie jest dana raz na zawsze. Posiąść ją – to nie jest jeden wyalienowany punkt w życiu, po którym już wszystko idzie gładko. To proces, do którego nas Bóg zaprasza. Jakie są twoje metody na rozwój w zyskiwaniu mądrości? Czy jesteś wdzięczna/wdzięczny za to, co już otrzymałeś? Za dobre decyzje podjęte dzięki mądrości, za pogłębione dzięki niej wartościowe relacje, za rozwój w modlitwie. Podziękuj dzisiaj Bogu za mądrość, bo On nią darzy hojnie i nie wymawiając, i proś Go by nadal prowadził ciebie drogą rozwoju we właściwym kierunku.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Z Tobą jest Mądrość, która zna Twe dzieła, i była z Tobą, kiedy świat stwarzałeś, i wie, co jest miłe Twym oczom, co słuszne według Twych przykazań. Wyślij ją z niebios świętych, ześlij od tronu swej chwały, by przy mnie będąc pracowała ze mną i żebym poznał, co jest Tobie miłe.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?