Archiwum z dnia: 23 marca 2024

NAWRACAĆ SIĘ, TO ODKRYĆ SENS SWOICH TRUDNYCH DOŚWIADCZEŃ

23.03.2024, sobota , Św. Turybiusza z Mongrovejo, biskupa

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga Proroka Jeremiasza 31, 10-13

Słuchajcie, narody, słowa Pańskiego, * głoście je na wyspach odległych i mówcie: «Ten, który rozproszył Izraela, znów go zgromadzi i będzie nad nim czuwał jak pasterz nad swym stadem».
Pan bowiem uwolni Jakuba, wybawi go z ręki silniejszego od niego. Przyjdą z weselem na szczyt Syjonu i rozradują się błogosławieństwem Pana. Wtedy dziewica rozweseli się w tańcu *
i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami. Zamienię bowiem ich smutek w radość, pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Potrzebujemy wzrastać w wierze, aby uwierzyć, że czas cierpienia i trudu ma swój koniec. Autor Psalmu 126 pisze, że którzy we łzach sieją, żąć będą w radości. (Ps 126,5) Potrzebujemy przejść czas oczyszczenia, aby ujrzeć i przyjąć swoje szczęście, bo możemy żyć w iluzji swojego życia. Nasze braki, nasze głody, nasze deficyty pozwalają nam wyjść z naszej ślepoty. Rozproszenie Izraela było potrzebne, aby Żydzi zatęsknili za Jerozolimą, ponieważ człowiek szybko przyzwyczaja się do dobrego. Ten czas rozproszenia trwał siedemdziesiąt lat (czas niewoli babilońskiej), bo tyle było im potrzebne, aby weszli w nowy etap swojej państwowości. Potrzebujemy dziękować i błogosławić Bogu żywemu za swój czas oczyszczania – osobistego, wspólnotowego, narodowego – bo on prowadzi nas do szczęścia. Jak zachowujesz się w czasie swojego trudu i cierpienia? Czy potrafisz za te doświadczenia dziękować?
  • Prorok Jeremiasz o końcu czasu cierpienia pisze jednoznacznie: Zamienię bowiem ich smutek w radość, pocieszę ich i rozweselę po ich troskach. Potrzebujemy wzrastać w wierze, aby zwycięsko przejść czas trudu i cierpienia. Potrzebujemy nasiąkać Bożym Słowem związanym z radością, aby to Słowo przemieniało nasz smutek w wewnętrzną radość pomimo licznych trudności. Możemy modlić się tak: „Ukochany Jezu, dziękuję Ci za wszelkie trudności w życiu, które pozwalają mi wzrastać w wierze. Wierzę, że masz moc przemienić mój smutek w głęboką radość, której Ty jesteś źródłem. Dziękuję za radość, które będzie wypływać z każdej mojej komórki ciała i będzie rodzić nadzieję w innych”.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: Przyjdą z weselem na szczyt Syjonu i rozradują się błogosławieństwem Pana. Wtedy dziewica rozweseli się w tańcu i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami.
MAŁE PACIORKI: Zamienię bowiem ich smutek w radość, pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?