Archiwum z dnia: 22 marca 2024

NAWRACAĆ SIĘ TO WPUSZCZAĆ W SIEBIE MIECZ SŁOWA

22.03.2024, piątek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św Jana 6, 63c. 68c

Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem.
Ty masz słowa życia wiecznego.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Jaki jest Twój stosunek do Słowa Bożego? Czy masz relację ze Słowem Bożym? Tzn. czy masz doświadczenie spotkania osoby poprzez czytanie Słowa Bożego? Spotkanie osoby oznacza zetknięcie się z kimś innym niż ja sam – o innym spojrzeniu na rzeczywistość, o innych poglądach. Spotkanie to wymiana darów – czy przeżywasz obdarowanie przez spotkanie ze Słowem – obdarowanie pokojem, umocnieniem, natchnieniem, pomysłami, napomnieniem, odkryciem czegoś niedostrzeganego dotąd, itd.
  • Wobec tego wszystkiego – na ile cenisz to spotkanie, te dary i samo Słowo Boże? Czy są cenne dla Ciebie? W czym się to objawia? Jak to okazujesz, po czym to poznajesz? Czy pielęgnujesz w sobie słowa, które szczególnie Cię dotknęły – czy je pamiętasz? Czy je medytujesz dłużej – przez cały dzień, kilka dni wciąż je nosząc, przeżuwając? Czy walczysz o to, by realizować natchnienia, jakie Słowo przyniosło? 
  • Kościół uczy, że Słowo Boże niesie życie – gr. dzoe – czyli odwieczne Boże Życie, które ma realną moc sprawczą w tych, którzy je przyjmują. Wszystkim tym jednak, którzy Je [Słowo] przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. (J 1, 12). Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. (Hbr 4,12)

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Panie, że swoim Słowem chcesz mnie uzdrawiać i umacniać. Proszę Panie o większą miłość do Słowa, o głód Słowa Bożego, o doświadczenie jeszcze obfitszego nasycenia się Słowem. Prowadź mnie Duchu Św, przenikaj mnie całego mieczem Słowa!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?