Archiwum z dnia: 21 marca 2024

21.03.2024, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 8,51-59

Jezus powiedział do Żydów: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki. Rzekli do Niego Żydzi: Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy – a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz? Odpowiedział Jezus: Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: Jest naszym Bogiem, ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy – kłamcą. Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał /go/ i ucieszył się. Na to rzekli do Niego Żydzi: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem. Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Porwali więc kamienie, aby rzucić na Niego„. Opisana scena jest pełna emocji. Rozmowa między Jezusem a uczonymi w piśmie, kapłanami, członkami ówczesnych ruchów religijnych dzieje się w świątyni jerozolimskiej a kończy się tym, że emocje biorą górę i adwersarze Jezusa zbierają kamienie aby obrzucić nimi Jezusa. Co jest tematem dyskusji pełnej emocji? Ogólnie dyskusja dotyczy religii i Boga. Jak widać religia jest bardzo mocnym motywatorem działań ludzkich. Może doprowadzić w jednej skrajności do zabicia człowieka a w drugiej do oddania przez człowieka swojego życia za wiarę w Boga. Rozmowy i motywacje religijne mogą doprowadzić do „owoców” pochodzących od Boga lub od nieprzyjaciela człowieka. Skoro motywacje są bardzo silne, to sięgają po nie również przywódcy narodów i grup ludzi dla osiągnięcia swoich celów, niekoniecznie religijnych. Czy wchodząc w rozmowy religijne patrzysz na „owoce” jakie rodzi taka rozmowa i do czego Cię prowadzi? Czy prowadzi w kierunku miłości, szacunku, tolerancji, cierpliwości do drugiego człowieka, czy też do obrażania, dzielenia, gardzenia ludźmi, braku szacunku do innych. Jeżeli znajdziesz się w grupie, w której używa się motywacji religijnych do działania to czy rozeznajesz do jakich „owoców” to prowadzi?  
• „o którym mówicie: Jest naszym Bogiem, ale Go nie znacie.” Osoby z którymi rozmawia Jezus, są osobami religijnymi. Część z nich to uczeni, którzy znają prawo i święte księgi Izraela, część to kapłani sprawujący obrzędy w świątyni, część to członkowie ówczesnych ruchów religijnych. Jezus mówi – nie znacie Boga, którego uważacie za waszego Boga. Czy dzisiaj będąc osobą religijną, zgłębiającą Biblię, zaangażowaną, uczestniczącą w praktykach religijnych – znasz Boga? Kiedy możesz powiedzieć, że znasz Boga? Co jest weryfikatorem tego, że nasz Boga?  Mt 25,40, 45 – „Zaprawdę powiadam wam: Wszystko co uczyniliście (nie uczyniliście) jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mieście uczynili (nie uczynili)”.
• „Teraz wiemy, że jesteś opętany” .Jak traktujesz ludzi, którzy zachowują się inaczej niż pozostali? Tych, którzy sprzeciwiają się ogólnie przyjętym normom czy zachowaniom, a także tych którzy pochodzą z innych kręgów kulturowych czy religii? Jezus był inny. Bronił słabych i wykluczonych, podważał normy i zasady w których była ograniczana miłość, nie używał przemocy. Jezus nie miał też problemu z nawiązywaniem relacji z ludźmi, którzy przychodzili do niego a byli inni. Samartytanie, żołnierze rzymscy, wykluczeni z powodu choroby, celnicy kolaborujący z okupantem, itp. Ważne było dla niego serce człowieka a nie jego inność.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Stań w swej wyobraźni przed Jezusem z osobą, której nie tolerujesz. Zapytaj Jezusa a potem siebie co takiego jest w Twoim sercu, że nie akceptujesz tej osoby? Staraj się być uczciwy w swojej odpowiedzi.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?